Opinio Excelsae Regnicolaris Deputationis per Artic.[ulum] 8-vum 1827. ordinatae, super Objectis Ecclesiasticis et Fundationalibus. / Posonii / in Typographia Ludovici Landerer de Fűskút / 1831
\12 Conformis erat mens Suae Majestatis Sacratissimae hoe in merito dcoiarata; in terimmos successive invaluit, Sacra, quae penes parocliias fundata exstiterant, in Congruam parochorum imputandi, huncquc morem conscriptio parochiarum regnicolaris Anno 1802. iustituta adoptavit; ut nunc passim in proventuum parochialkim, et eruendarum Cengrarum censu, Sacra idmodi imputata eompareant. Quem quidem morem ex motivis, per primaevam Deputationem Ecclesiasticam in obversum prolatis, Deputatio haec judicio suo probare non potest; rem tamen hanc condendae Legis materiam haud constituere existimat, ideoque ejus mentionem in projectando infra Articulo injiciendam non judicavit. Ad 9-um An facta jam in j>raevns de conveniente Parachornm subsistentia provisione , alii eorundem proventus, seu fixi, seu incerti, ultro quoque omnes, vel quales in specie, et qua modalitate penes eos relinquendi sint? Item 10um. Ex equo Fundo Dotationes hae , sive eorundem augmenta , vel denique bo~ Jiificatio stolarium proventuum desumi debeat, ac possit? Deputatio Ecclesiastica Anni 1791. duplicem distinguendo proveutuum parochialium classem, unam incertorum , seu stolarium, occasione baptismi, copulationis, introductionis, sepulturae, aliam fixorum, videlicet ex tenutis, sedecima, vel quarta, et lecticalibus, seu saponisticis praestationibus percipi solitorum; stolares, velut copiosis excessibus ansam praebentes, et populum a Curatore animarum abalienantes, ipsamque Religionem odiosam reddentes, ac ideo ecclesiaticis quoque Legibus, signanter etiam Synodis Regni Hungáriáé, tum Provincialibus, tum Nationalibus reprobatos, penitus abrogandos, fixos autem, cum quibusdam modificationibus retinendos censuit: in specie lecticales ultro quoque in solita quantitate praestandos; incassationem tamen ad evitandam omnem simultatis, et collisionis ansam per locales Judices praesuscipiendam statuit; ita tamen, ut si Parochiani in his praestandis morosi essent, liberum sit Parocho se ad Dominium terrestrale, ac ipsum etiam Magistratum, necessariam assistentiam praestiturum convertere; liberum item esse voluit Parochis seu aliqui, seu omnes praestationes has leeticales parato reluere vellent, conventionem eatenus cum his inire possint. Porro quod Sessionem illam eolonicalem , quae ex Systemate, ac Resolutionibus Regiis in singulis Parochiis, ad rationem Parochi exscindenda ordinata est, ad hujus cultivationem, ubi talis per Dominia effective exscinderetur, Communitatem disponendam, si tamen id, seu exemptionem virtute Art: 26-ti 1790. Evangelicorum, ob minorem nefors Catholicorum numerum, seu secus obtineri uequiret 5 adeoque onus eultivandae Sessionis hujus ad ipsum Parochum recideret, tunc Sessionem talem non in normaliter defixis 50. verum 25 florenis tantum esse imputandam: horto alioquin, et domo eidem gratis absque ulla imputatione cedentibus. Ratione vero Sedecimae, legibus patriis alioquin satis definitae, id solum determinandum judicabat Deputatio Ecclesiastica Anni 1791. ut ubi Praelati Decimas vel in natura percipiunt, vel aliis, non reservato Sedecimae Jure, elocant, Sedecimam pariter vel in natura, vel aequivalenti, nisi antiquissimus usus, vel legalis Contractus aliud exigeret, praestare Parochis teneantur; ubi vero easdem cum onere Sedecimae praestandae clocasscnt, hae ab eorundem conductoribus rite in tempore praestandae, exigantur. — Egit porro eadem primaeva Deputatio Ecclesiatica sat eopiose, tum de fundo dotafionis Parochiarum, tum de benificatione Stolarum, quas sublatas voluit, qua ratione procuranda.'' abrogationem tamen Stolarum non ante exeeutioni dandam esse arbitrabatur, quam dum Fundus religionis ad eam consistentiam positus fuerit, ut ex illo decedens hic stolaris proventus Parochis bonifieari possit. Renigna Resolutio dd-to 15. Junarii 1802. ad haec duo puncta, in genere eam esse Suae Majestatis Sacratissimae mentem enunciat, quod de sublatione subsistentium hucdum stolarium practcnsionum, et omnium illorum emolumentorum, quae Parochi latint, et graeci Ritus de praesenti legaliter percipiunt, sermo adhuc esse non possit, cum neque Fundus religionarius tam cito, imo vix aliquando in eo statu futures sit, ut
