Erdély Nagyfejedelemség 1841-k év November 15-kére Kolozsvár szabad királyi várossába hírdetett országgyülésének irománykönyve, 1841. november 15. - 1843. február 4. (Kolozsvár 1841-1843)
1841-1843 / 21. ülés
XXI. ÜL^S IROMÁNYAI. 27 devolutum fuisset: fideles Status et Ordines Magni Nostri Transsilvaniae Principatus Nobis demisse supplicaverunt, ut pro majori constitutionum suarum securitate ac firmitate, ductu articuli 2-i anni 1791 loco benignarum, super observatione Sacri Diplomatis Leopoldini, ante Homagii praestationem elargiri solitarum Litterarum Regiarum Assecuratoriai um, ipsum Benignum Diploma Regium Leopoldi Primi gloriosae reminiscentiae anni 1091 die 4-a mensis Decembris emanatum, clementer confirmare dignaremur, per Successores etiam Nostros, toties quoties ante depositionem Homagii confirmandum, novoque Diplomati per extensum inserendum et extradaudum Cujus quidem Diplomatis tenor sequens est: . .i Nos Leopoldus Divina favente clementia electus Romanorum Imperator, semper Augustus, ac Germaniae, Hungáriáé, Boheiniae, Dalmatiae, Croatiae, Slavoniae etc. Rex, Archi Dux Austriae, Dux Burgundiáé, Brabantiae, Styriae, Carinfhiae, Carnioliae, Lncemburgi, ac Superioris et Inferioris Silesiae, Yiirtembergae et Teckae, Princeps Sv ev iae, Marchio Sacri Romani Imperii, Burgoviae, Moraviae, Superioris et Inferioris Lusatiae, Comes Habsburgi, Tirol is, Feretis, Ivy burgi et Goritiae, Langravius Alsatiae, Dominus March iae Slavonicae, Portus Naonis et Salinarum etc. etc. Magnificis, Egregiis, Strenuis et Nobilibus, Prudentibus ac Circumspectis, ficielibus sincere Nobis Dilectis: N. Universis Statibus Provinciae Transsilvaniae et reliquis, tam Ecclesiasticis, quam Se- ciliaribus, (jiiorum interest, Gratiani, Nostram Caesaream Regiamque et omne bonum! Illis benigne perspectis, quae Transsilvaniae Ablegatus Egregius fidelis dilectus Nicolaus de Bethlen uberrime exposuit, quidnam a Nobis, quoad confirmationem Diplomatis de 28-a Junii ItiSG desiderati, quoad Religiones, ibi locorum usitatas, quoad Patriae leges ac consvetudines, quoad privilegia, dignitates et oflicia, quoad sublevanda portionum et hybeinorum onera, quoad Provinciam in pristinum florem redintegrandam, aliave saluti publicae multum serv ientia, debita erga Nos veneratione et fidelitate efflagitet: Supremi Nostri Regii muneris, a quo si Dominus exercituum adminiculetur, pro temporum vicissitudine felicia scaturire solent incrementa, esse dignovimus, cliarissimam hanc Transsilvaniae Regionem, jam a seculis Inclyto nostro Hungáriáé Regno assertam, magis magisque veluti animam nostram amplecti. Posthabitis enim aliis, contra communem Christiani Nominis hostem destinatis belli operationibus, L u d o v i c i Marchions Badensis Dilectionem ad sistendas iniquissimi Tököl y, eidemque adhaerentium rebellium, nec non Turearum et Tartarorum incursiones, illuc cum exercitu expedivimus, hac firma spe freti, illum, per quem Reges regnant et justa decernunt, in firmitudine brachii sui, justitiae causa, armis nostris Caesareis et militiae Transsilvanicae, benedictione div ina adfuturum, ac secundos regiae intentionis successus largiturum. Sacramentum fidelitatis jam antea Nobis transmissum, nihil ambigendum, quin immortalitatis studium, non minus totam Patriam, quam illos, qui sub nostra Regia Protectione, consilio et curae commissam habent Provinciae administrationein, cum nunquam intei moritura laude praestitam, et opere ipso, in quibusvis emergenliis pro viribus comprobatam fidelitatem (quam ex aequo aestimamus) ad posteros transmittere, eoque omni conatu generose adlabora- re animabit, ne hostes Regionem, montibus coronae adinstar circumsep- tam rapinis et praedis, igne et ferro misceant, jam tum ab omni aevo in 7*
