Szekessy Vilmos (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 40. (Budapest 1947)

Kolosváry, G.: Eine neue Balanide aus dem ungarischen Eozän

Annales Historico^Naturales Musei Nationalis Hungarici Vol. XL. Budapest, 1947. No. 8, p. 305-307. Redigit : V. Székessy. EINE NEUE BALANIDE AUS DEM UNGARISCHEN EOZÄN. Von G. Kolosváry (Budapest). (Mit 1 Textabbildung 1). Aus dem ungarischen Miozän wurden bisher folgende Ba­lanidenarten bekannt: D. conoavus Bronn (Budafok, Szob, Da­másdi-Tal, Kerék-Berg, Pomáz, Göd, Kismarton, Mátraverebély, Várpalota, Zebegény, Nagymaros, Fót, Somlyó-Berg, Bóta, Hartel­Berg, Hidas, Bánta-Puszta) ; B. pictus Münster (Szob, Mátra-Ge­birge, Szentlászló-Quelle, Kemence) ; B. crenatus Bruguiére (Buda­fok, Érd, Várpalota, Püspök, Mátraverebély, Sámsonháza, Márk­háza, Szentlászló-Quelle) ; B. improvisus Darwin (Budafok-Pa­csirta-Berg) ; B. hungaricus Kolosváry (Budafok-Pacsirta-Berg) und B. tintinnabulum Linné (Fót, Budafok, Várpalota). B. Holgeri Münster scheint mir für das ungarische Mittel- und Jungtertiär noch immer unsicher zu sein. In Nagykovácsi (Kom. Pest) sammelte Dr. M. Hanken aus dem Mittel-Eozän (untere Lage) Cerithium sp., Turritella vin­culata, Rhabdophyllia cfr. crenicostata, Ditrupa sp., Nummulina perforata, Discocyclina cfr. patellaris, Muschelbruchstücke, sowie Reste von 2 Balaniden-Exemplaren (Inv. Numm. 48. p. 45 int. Coli. Geol. Inst. Univ. Budapest, ,,Korallen Mergel"). Der Fund stammt aus den Schichten des seichten Eozän-Meeres und lag in Pvrit­haltigem Ton.

Next

/
Oldalképek
Tartalom