Palla Ákos szerk.: Az Országos Orvostörténeti Könyvtár közleményei 12. (Budapest, 1959)

Dr. BENCZE JÓZSEF: A magyar nép mesterséges gyógyfürdőiről, a füstölésről és gőzölésről

HOCTbK), M TO BCHrepCKHH HapOA H B H aCTOHIH.ee BpeMH naCTO ynoMii­naeT o KOMnpeccax H O jie^eHHH no cnocoöy ílpncHnna. ABTOP npHBOAHT noAJiHHHHK nncbMa, HanncaHHoro OAHHM BeHrep­CKHM noMem,HKOM H3 r. rpecpeHŐepr, rjie HaxoAH Jiocb Jte^eo-Hoe 3aBe/nîHHe ílpnCHnna (nepßan CTpaHHua nncbiwa npnße/ieHa B BHAe cpoTOKonnii) ; 3TO nncbMo CTVJKHT y 6eAHTeJibHbiM AOKa3a r rejibCTBOM Toro, K a K H M My,ipeHbiM cnocoöo.M flpiiCHnn — npocToft M y >K n K — npnMenH.n CBOIO Tepannio, H AO Kanon Mepu OH C03Ha.i ncuxHiecnnft xapaKTep cBoero MeTOAa jieieuHH. HecKo.ibKo no3AHee, KOMMyHa^bHbin span r, ApaA, A-p BnTTHep, yexaji K tlpHCHHny, H 3opKHM rjia30M cpa3y yCTanoßn;!, mo TOT; Hcno.THHCT nypc JieneHHH coßepmeHHo MexaH HHECKHM o6pa30M ; B OAHOM H3 CBOHX nuceivi BHTTHep He corjiaiuaeTCH HH TCM, HTO ripuc­H HU en H Táji CBOH Me TO A jie^eHHH nananeefi, H6O STO noBJiemio 3a co6oii 4pe3BbmanHo ßpeAHbie nocjieACTßnn. B 3aK.ironeHHe aßTop ycTaHOBHjr, I ITO BO BTopofi no.TOBHHe nponi­jioro ßeKa npuMeaenne npocTo-HapoAHbix cpeACTB H cnocoőoB èbijio 3aMeHeno Hay-iHO oöocHOßaHHOH ruApoTepanueö, n pa3HOo6pa3Hbie HC Ky ccTBeH H bie HapoAHbie .neneonbie BaHnu nocTeneHHO ÖMMJIH H3 MOAbi, ycTapeJiH ; Bce-raKH ne.Tb3H CKaaaTb, MTO STOT oobinan oCTa.iCH 6e3 BCHKOTO c;ieAa, Tan naK 6e3BpeAHbie AOManmue Jie^eö­Hbie B a H H H H napoBbie ßaHHW OXOTHO npHMeHiuoTca, npaßAa pejKe, n B nacTOHinee BpeMH. OyMHraunn >Ke coxpamuiacb B naum AHH jiHBib B cyeeepiibix uepeMOHHHx. ZUSAMMENFASSUNG Verfasser erwirft ein umfassendes Bild von der künstlichen Volks­heilbädern in Ungarn, von der uralten Sitte des Räucherns und der Schwitzkuren. Laut seiner Feststellung wurden in Ungarn die ersten Badestuben von den aus Italien im 11. Jahrhundert einge­wanderten Klosterbrüdern gegründet, es ist aber nicht wahrschein­lich, dass diese Einrichtungen auf weitere Volksschichten von Ein­lluss gewesen wären, vielmehr waren diese von den Spitalskranken benutzt, wordein, oder aber dürften sie der Bequemlichkeit der Ordensbrüder gedient haben. Seit den 16. Jahrhundert, melhrt sich bereits die Zahl der Briefe, Urkunden, Handschriften, deir empirischen Heilbücher, die der Verfasser in einer anderen Studie schon verarbeitet hat. Aus diesem Material ist ersidhtl'ich, dass es viele Variationen künstlicher Volks­heilbäder gab; aus anderen Urkunden geht ferner hervor, dass vielerorts schon lange vor dem 16. Jahrhundert Gemeimdebäder in

Next

/
Oldalképek
Tartalom