Nyelvtudományi Közlemények 30. kötet (1900)
Tanulmányok - Szilasi Móricz: Cseremisz szótár - V. 37
50 SZILASI MÓRICZ. locker werden; ^ijjraTBCH pbixJiHMi. Tr. obarem Zol. owarném földagad ; anschwellen P. 31. owarlaném (a tészta) megkel; (der teigX geht auf Tt. owaral-: mize punét owarales die federn des haselhuhnes stráuben sich P. 46. — oivartém fölfú; aufblasen Bd. HÜ^yBaio (nystipt) Tr. — owarme sürgő földuzzadt kép; gedunsenes gesicht Bd. — cf. t. kabar- sich auíbláhen, anschwellen Bd. owárce fánk; pfannkuchen; Jieneímca nosmö-o. suppe aus hanfsamen Tr. owarc&k tollból készült füldísz; eine aus flaum gömachter ohrenzierrath G. 49. owda (cs.) majom ; affe Tr. obada id. Zol. owzda id. Gn. eule (?) G. 79. oweűa (r.) ebéd; mittagsmahl Gn. obedá Tr. ovada Bd. oweű P. 20. öwertem (cs.) örül; sich freuen, öwertelem, öwertedem fr. übürtem, ibertem (m.), ibertaktem (m.), ibortektem (m.) örvendeztet; erfreuen Bd. owica (r.) szokás, erkölcs; sitté Gn. owo (t.) após (a feleség apja); schwiegervater (vater der mutter) M. 8. owoská (est.) özvegy ember; wittwer Tr. ovaskd (m.) nős, férj; verheiratet, gatte Bd. owsa ajtó; thüre Gn. owiór (r.) falánk; fresser, gefrássig Tr. ozá (cs.) gazda, kereskedő; hausvater, kaufmann — öéa álterer brúder M. 8. — ozawate házi asszony; hausfrau Bd. óza, oSo — cf. ozák. ozák nőtlen; ledig, ungeheiratet Tr. Ozán (m.) Kazán. ozan (r.) gazda; hausvater Bd. ózom (r.) téli rozs; winterrogen Pu. 44. ózom saatkeim am getreide Gn. ozim; ázom (m.) sommergetreide; npoBBie xjiÉöa, ría-o. wintergetreide, kopsta o. setzlinge; pasca^a (KanycTti) Tr. ozüm vetés, gabona; saat, getreide Bd. ozorkan ? Zag. 21. j. oéo mén; hengst Gn. Bd. Tr. oi'é id. M. 33. oze kese bakkecske; ziegenbock, oze sasna kandisznó; éber M. 33. — cf. oza, ozak. oigonoktém (r.) kínoz; quálen, peinigen Tr. oino ezelőtt, előbb; früher, vormals, erst Gn. Ist. 290. Ocs. 44. (m.) Bd. ozno Pn. 9. osno Bd. Tr. — óinak zuvor Ks. 11. osnók régen, lange vorher Bd. — osnosen régóta; seit lange Bd. — osnoso előbbi; früheres Bd. oznaso id. Bk. 54. oznosozo gajak sowie früher Ist. 120. oineso Car. 43. ozsö (<. oénoso, oznoso) előbbi; früheres Ocs. 122. o&éö id. 154