Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 12. 1658-1661 (Budapest, 1887)

26. fejezet: 1657-1660 - Törvények és okiratok

sium Karansebessiensium captivorum sive liisce diebus elibe­ratorum factae resolutiones. Supplicatum enim erat per lios, ut exemptentur a belligeratione, per illos autem ut in sede Szászsebes quidam 3 pagi illis dentur, per istos autem ut eorum nobile privilégium novum absque insolita modalitate scribatur. Itaque captivis et non diu liberatis annualis gratia datur Karansebessiensibus: csak találják fel, mondják ő klmek; Enyediensibus: mivel mi attuk nekik, várják klinessé­giinket. His itaque habitis resolutionis principalis ultimum punctum assumitur, ubi sua celsitudo cupit, ut ex excerptis conditionibus scribantur articuli dilationem non patientibus. Quod cum dom. Kemeny Janos et Pokai Gaspar expedirent, advesperascit. Tamen in praesentia principis per dom. Feold­wari Ferencz transmittimus eosdem dictos articulos appro­bandos vel improbandos. Princeps vero quid denuntiet super ea re, ad templum non exspectant regnicolae, sed dispergimur, nisi dom. praesidens transit cum paucis ad palatium princi­pis, eundem itaque dominus Feoldvari Ferencz reversus a principe obviat in ipso foro civitatis in tenebris dicens: ő naga klmességét ajánlja s holnap választ teszen írásunkra. Ac sic pransum et coenatum itur. Die 5. mensis Octobr. die nempe dominica habita con­cione confluunt regnicolae enumeranturque plurimae que­relae hoc vel simili modo: Rettenetes dolog, a hadak miatt mely romlásunk vagyon nekünk is, kik itt vagyunk házunknál, mindenünkben praedát s zsákmányt hagynak, csak az sincs, kinek panaszoljunk, hát azoknak javak, kik Barcsai urammal elmentek, mind vész ? azoké is, kik Dévában maradtak, az ítílőmester Lázár uram búzáit asztagjait Szent Annán az pa­rasztsággal harmadában csépeltetik az katonák vékáját két poturán mérik. Disznóit 15 öt pénzen adják. Marháit huszonöt öt pénzen, a kit levernek pedig, annak két vagy három pótu­rán egy-egy tagját, ménesi paripáit kótyavetyére tékozolják, minél olcsóbban. Az Bethlen János uram s Toldalagi Mihály javaival azont cselekedik, mint az többekével is, valakik azon kárban vannak. De keservesebb az, hogy az magunk javaink­nak is, kik immár urunk ő nagát recipiáltuk, agnoscáltuk is, azon kóborlásra jutott állapotja, udvarházainkat felverik, bíránkat, szolgáinkat verik, vagdalják, ménesinket seregestül elhajtják, gabonánk, búzánk, borunk s mindenünk istentelen praeda, beteg atyánkfiai, kik ide nem jöhettek, avagy innen el kellett magokat vitetni, azoknak is mindenek oly zsákmány, mintha török kezébe j utattanak volna etc. His perceptis legati mittuntur nomine regnicolarum ad principem oraturi, ut coer­cerentur omnes exercitus, de quo non multum obtinetur.

Next

/
Oldalképek
Tartalom