Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 12. 1658-1661 (Budapest, 1887)
26. fejezet: 1657-1660 - Törvények és okiratok
sium Karansebessiensium captivorum sive liisce diebus eliberatorum factae resolutiones. Supplicatum enim erat per lios, ut exemptentur a belligeratione, per illos autem ut in sede Szászsebes quidam 3 pagi illis dentur, per istos autem ut eorum nobile privilégium novum absque insolita modalitate scribatur. Itaque captivis et non diu liberatis annualis gratia datur Karansebessiensibus: csak találják fel, mondják ő klmek; Enyediensibus: mivel mi attuk nekik, várják klinességiinket. His itaque habitis resolutionis principalis ultimum punctum assumitur, ubi sua celsitudo cupit, ut ex excerptis conditionibus scribantur articuli dilationem non patientibus. Quod cum dom. Kemeny Janos et Pokai Gaspar expedirent, advesperascit. Tamen in praesentia principis per dom. Feoldwari Ferencz transmittimus eosdem dictos articulos approbandos vel improbandos. Princeps vero quid denuntiet super ea re, ad templum non exspectant regnicolae, sed dispergimur, nisi dom. praesidens transit cum paucis ad palatium principis, eundem itaque dominus Feoldvari Ferencz reversus a principe obviat in ipso foro civitatis in tenebris dicens: ő naga klmességét ajánlja s holnap választ teszen írásunkra. Ac sic pransum et coenatum itur. Die 5. mensis Octobr. die nempe dominica habita concione confluunt regnicolae enumeranturque plurimae querelae hoc vel simili modo: Rettenetes dolog, a hadak miatt mely romlásunk vagyon nekünk is, kik itt vagyunk házunknál, mindenünkben praedát s zsákmányt hagynak, csak az sincs, kinek panaszoljunk, hát azoknak javak, kik Barcsai urammal elmentek, mind vész ? azoké is, kik Dévában maradtak, az ítílőmester Lázár uram búzáit asztagjait Szent Annán az parasztsággal harmadában csépeltetik az katonák vékáját két poturán mérik. Disznóit 15 öt pénzen adják. Marháit huszonöt öt pénzen, a kit levernek pedig, annak két vagy három póturán egy-egy tagját, ménesi paripáit kótyavetyére tékozolják, minél olcsóbban. Az Bethlen János uram s Toldalagi Mihály javaival azont cselekedik, mint az többekével is, valakik azon kárban vannak. De keservesebb az, hogy az magunk javainknak is, kik immár urunk ő nagát recipiáltuk, agnoscáltuk is, azon kóborlásra jutott állapotja, udvarházainkat felverik, bíránkat, szolgáinkat verik, vagdalják, ménesinket seregestül elhajtják, gabonánk, búzánk, borunk s mindenünk istentelen praeda, beteg atyánkfiai, kik ide nem jöhettek, avagy innen el kellett magokat vitetni, azoknak is mindenek oly zsákmány, mintha török kezébe j utattanak volna etc. His perceptis legati mittuntur nomine regnicolarum ad principem oraturi, ut coercerentur omnes exercitus, de quo non multum obtinetur.