Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 11. 1649-1658 (Budapest, 1886)
24. fejezet: 1649-1657 - Törvények és okiratok
1055. MARCZ. 217 oportet. Ceterum nullum quidem specialem liostem habeo. Cum viciuo rege Daniae nobis pax est, nec ullus belli metus. In imperio quoque adhuc pax durat: quamvis et ibi saepe pacis instrumentum violatum esse videatur. Nec ullus praeterea alius nobis dat occasionem. Cum Poloniae rege fateor, nobis haereditarium odium est: de meo euim et tuo agitur. Ille enim quod meum est, mihi eripere an nititur, nec ullas iustae pacis conditiones amplecti vult. Yerum cum illis pactorum nondum expiravit terminus. An vero illum expectare consultum sit, deus novit, quandoquidem illi ipsi nulla futurae pacis media, aut amplecti volunt oblata, aut alia sincere quaerere. Misisse illos quidem, quod certum est, internuncium. sed cum tam spinosis nexibus, qui manifeste currunt contra tractatum imo honorem nostrum et contra regni decreta. In his terminis, si mea (sic !) defensum eo, nemo vitio dabit. Credo tamen illos se accommodaturos et fore, u t p e r m e d i a t o r e s d i f f ic u 11 a t e s, quae intercedunt, componi possint. Ad quartum. Cum Moschcis nobis firma pacta sunt, ac neutra ex parte violata: nihil quoque hostile ostendit maguus Moschcovitarum dux. Misi eo legatum meum, qui tanto cum plausu receptus est, ut nihil amplius desiderari possit. Sic omnes mei subditi eo commerciorum gratia euntes honorifice tractantur, nec in vicinia ullus subditorum meorum ab iis laeditur. Sic ex illis externis nihil ominari possumus, quam amicitiam et observantiam pactorum. Ceterum quicquid in corde est, meum non est indagare. Juvat tamen ad utramque fortuuam paratum esse, tam pacem, quam bellum erga quemvis. Elaec sua mattas responsionis loco dabat. Novaequaestiones regiae eodem dieethora propositae. 1. Quomodo cel mu s princeps cum porta Ottomanica con- continuveniret, interrogavit tam quoad imperatorem, quam quoad a t!oqun ministros. cumrege Ad hoc ego sic. Quantum mihi negotia portae (quae ad meam notitiam non veniunt, cum ego alia agam tractemque) in genere nota sunt in magno aestimio esse, ubi principem dicere possum. ut merito dici possit, vix ullum ex praedecessoribus eius cel ni s talem in porta obtinuisse observantiae locum. Ministri quoque omnes nunc dediti sunt principi, praesertim postquam magnus vezerius deiectus est, qui paulo videbatur alienior. 2. Rex perquirebat conditionem deiecti. Dixi credere mc redactum illum esse ad privatum sta-
