Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 11. 1649-1658 (Budapest, 1886)
24. fejezet: 1649-1657 - Törvények és okiratok
S e p t i rn o. Demum, ne onerosa exactione tricesimarum negotiatores et quaestores adamplius graventur, constitutionibusque regni, ac proventibus fiscalibus consulatur, benigne annuit sua m ta s, quatenus in ditione sua superiorum regni Hungáriáé partium, tarn ab inducendis quam educendis, media tricesima exigatur, dummodo princeps etiam in duobus comitatibus sibi concessis mediam similiter tricesimam solvendam ordinäre non difficultet. De caetero sacr. caes. regiaque m tas iisdem legatis gratiam et dementis animi propensionem benigne offert. Per sacr. caes, regiamque mtem, in castro Ebersdorff die 14. mensis Septembris, 1650. And. Ruthkay mp. Kivűl: Grosis Francisco Bethlen de Keresd Ilmi Georgi Kakoczy, Transylvaniae principis stb. consiliario , aulae mgro , ac comiti comitatus Albensis, necnon Joanni Horváth de Palocz, eiusdem principis secretario, velut ablegatis officiose assignandum. (P. h.) (Eredeti. Orsz. leve'ltár. Történelmi osztály.) b) 1650. nov. 9. Ferdinand császár-lcirály tudatja Rákóczyval, hogy követeivel az alkudozások folyamba vannak véve. Copia litterarum caesaris ad principem Transilvaniae 23. Novembris 1650. Ferdinandus Tertius. Illustrissime Princeps nobis honorande. Cursor synceritatis vestrae litteras eiusdem sub dato 2 labentis nobis reddidit, ex quibus sui erga nos affectus testificationem tanto gratius accepimus, quanto observantiae et gratitudinis studium, hac quoque occasione reditus ablegatorum suorum sibi resoluendum esse duxerit, quo et Maiestatis nostrae ulterioris gratiae propensionem, sibi magis ac magis deuinciat et demereatur. Quantum porro ad iteratam eorundem ablegatorum suorum replicam super qua benignior adhuc nostra constare videatur resolutio, nos omnino habita consideratione postulatorum, existimaverimus synceritatem vestram nostra superinde certum benignior facta declaratione, quam optime contentam reddi posse. Intimationem vero Moldauiae cladis tametsi ob tantam Christianitatis ruinam dolenti feramus animo, non ingratum tarnen accidit earn relatione synceritatis vestrae nobis innotuisse, nihil dubitentes, quin deinceps etiam, ubi de similibus incidentiis certi quidpiam et explorati habuerit, id oportune sit nobis insinuatura per ipsum vicissim persvasum volen-
