Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 10. 1637-1648 (Budapest, 1884)
Pótlék az Erdélyi Országgyűlési Emlékekhez
526 ERDlir.Yr ORSZAGOYftL^SI EML^kf.k. tiplicem negotiorum congeriem resolutio obtineri non potuit. Instat iterato (lnus princeps penes damnificatos illos professores, ut cum nullum commiserint rebellionis crimeu, ipsis bona per commissarios ablata restituantur, vel aequiyalens eorum precium persolvatur, factura in eo Mttas Sua Scrma, pro innata sua clementia, quod juris communis ;ie(|iiitas postulat. Olementer meminisse dignatur Sua Mttas oppidum Maad cum universis pertinentiis dno principi et fratri eiusdem comiti Paulo Rakocy juxta tenores et contiuentias diplomatis Eperiessiensis ab eadem Sua Mtte optimo jure collatum esse. In quod ubi legibus patriis requirentibus statui et introduci se se legitime curassent, ab aliis parium, sed potissimum a fisco Suae Mttis regio, niliil omniuo coutrarietatis imminere sibi sperabant; per cameram tamen Suae Mttis Scepusieusem, nescitur quibus ex respectibus, praemissae statutioni ratione cujusdam praedii Eosed vocati ab antiquo ad dictum oppidum Maad possessi, uomine fisci Mttis Suae regii contradictum extitit; omuino (uti dnus princeps sibi persuadet) praeter intentionem et commissionem Mttis Suae scrmae, quae tantum abest, ut aliquid juris ibidem pro se reservasset, ut potius contra alios etiam impetitores sufficieutissimam iu se se assunisisset evictionis cautelam. Nam alioquin quemlibet de privilegiis suis dubitare oporteret, si quae semel per Mttem Suam ex plenitudine regalis autoritatis, cuipiam fideliuiu suorum conferuntur, eadem per fiscum Mttis Suae regium ad invalidandam telis contradictionum impetantur, qua ratione fiscus ipse actor et evictor esse dignosceretur. Praedium autem illud antiquam esse ad dictum oppidum Maad pertinentiam metisque et limitibus ejusdem ab annis 69 includi pacifice, in comperto est. Tam apparentem itaque et manifestam eiusdem oppidi pertinentiam impertinens fuisset et inusitatum iu serie donationis nomiuetenus inserere, quo modo neque in literis donatioualibus piae reminiscentiae quondam dni pareutis praetitulatorum modernorum donatariorum per divum quondam imperatorem Rudolphum augustissimae recordationis, elargitis (quas ipsas literas moderna Sua Mttas tam diplomate suo Eperiesiensi. quam peculiaribus literis suis coufirmationalibus ratificare dignata est) inserta habetur, nihilominus iu illud etiam praedium tanquam unum pertinentiarum membrum, virtute tantum clausulae cum universis pertinentiis eo adliuc tempore praememoratus dui principis et fratris eiusdem pareus legitime sese introduci fecisset, nulla penitus per cameram aut tiscum Suae Mttis regium in toto vel iu parte contradictione celebrata. Adinissa itaque beuigne hac juris ipsorum aequabi-
