Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 8. 1621-1629 (Budapest, 1882)
20. fejezet: 1622-1629 - Törvények és irományok
seque posthabita omni alia defensione sibi gratiae nostrae inniti velle respondit. Quibus omnibus bunc in modum agitatis postulavit tandem antelati directoris procurator a nobis contra praedictum incattum tamquam in defensione sui succumbentem universisque regni statibus judicium et justitiam elargiri. Verum quia prout ex praemissis informabamur praememoratus director noster praefatum Martinum Szombathelyi incattum in conspectum nostrum universorumque statuum sisti curasse, eundemque incattum contra dignitatem nostram statuumque regni publicam in aulis magnorum reguni et principum pernitiosa consilia agitasse, nocivas practicas exercuisse, diversas clandestinas legationes obivisse, totoque suo posse tranquillitatem regni publicam perturbare conatum fuisse, ac proinde eundem tamquam publicae pacis perturbatorem a jure statuta poena condemnare postulasse proposuisse, praescriptum autem incattum adversus ista omnia respondisse sese super praemissis omnibus suis excessibus gratiam nostram specialem recepisse, eumque sic adversus actionem praememorati directoris nostri tutum et seeurum esse ; praefatum e contra directorem nostrum replicasse, gratiam nostram illi suftragari minime posse, ob id maxime, quod gratia nostra illi certis sub conditionibus fuisset elargita et quia conditiones illas violasset, violata eo facto et gratia nostra per ipsum foret juxta regulám juris: violatis conditionibus, violantur et pacta. Ac proinde ipsum incattum in priora sua delicta reincidisse, meritoque puniri posse comperiebatur manifeste. Propter quod praefatus Martinus Szombathely incattus pro praemissis suis enormibus excessibus, consiliis utpote pernitiosis in aulis externorum principum agitatis, exercitis practicis ac susceptis ac obitis diversis pestiferis legationibus contra dignitatem nostram statumque regni publicum patratis, juxta actionem et propositionem directoris nostri ex decreti Tripartiti par. 1. titul. 14. factam in nota perpetuae infidelitatas perpetua scilicet amissione capitis, universorumque bonorum suorum mobilium et immobilium ubivis intra ambitum hujus regni nostri Transsilvaniae et partium regni Hungáriáé ditioni nostrae Transilvaniae subjacentium fisco nostro applicandorum convinci et aggravari habere nobis praefatisque statibus et ordinibus regni nobiscum in discussione et examine praesentis causae constitutis et existentibus cernebatur perspicue. De quorum consilio praematuro et sana deliberatione nolentes praetitulati Martini Szombathelyi incatti praemissos suos enormes excessus, consilia utpote pernitiosa in aulis externorum principum agitata exercitas practicas ac susceptas ac obitas diversas
