Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 8. 1621-1629 (Budapest, 1882)
20. fejezet: 1622-1629 - Törvények és irományok
428 SRDKLYI ORSzAGUYUL£yE«. Princeps Bettlenius non contentus liacconclusione coniniissarioruiu utrinque, modo sequenti se resolvit categorice. Ex rationibus, quod neque sua Mattas, neque ipse in suis ditionibus pro alio, quani pro se tricesimam exigere permittat, quod alioquin etiam non expediret et neutiquam aequum esset, ut alter principum alterius principis proventus sibi vendicaret, 7. autem comitatus sunt ipsi cum plenariajurisdictione et proventibus fiscalibus dati. Hoc fundaraento posito duo media proposuit eligenda. 1°. Utrerum ex ditione principis quaestus gratia educendarum tricesima ipsi cedat; e converso ex ditione suae Mattis educendarum cedat suae Matti, et sic regnum non onerabitur duplici tricesima. De rebus vero ad proprium usum utrinque eductis nulla tricesima pendatur; modum rei hujus cognoscendi ponit, si in ditionibus alienis inspectores constitui possent, quibus bujus rei suspectos investigare liceret, si tamen hic modus cognoscendi esset difficilius, jurent tales suspecti, quocl res aducendae ad proprios usus pertineant. Aliud medium. Ut a rebus, quae ex ditione suae Mattis evehuntur, ac quae iterum per principis ditionem transferuntur, cujuscunque nominis aut rei sint, unam medietatem tricesimae suae Mattis, alteram vero principis in ditionibus suis exigi faciant. Tandem ita conclusum est, ut de bobus, vinis el aliis mercibus ad proprios usus per quoscunque in regno comparatis et devectis, nujja tricesima utrinque pendatur, comprobatis tamen id sufficientibus testimonialibus. Deinde ut princepsde pecoribus ex Trannia aliisque suis ditionibus per regnum Hungariae extra regnum educendis flor. unum cum dimidio accipiat; a singulis vero vasis vini sive immediate, sive successive ex locis depositionum educendis percipiat flor. 2. Ad hoc vero in locis tricesimarum suae Mattis, per quae loca vini eductio in extera regna fieri consvevit, peculiares perceptores intertenere possit, qui praescriptos 2. flor. in usuali atque currenti moneta percipiat, qui per administratorem proventuum suae Mattis necessitate requirente promovebantur et adjuvabantur. Haec conclusio fuit sigillata per utriusque partis commissarios in oppido Tokaj, die 19. Maj. 1627.
