Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 7. 1614-1621 (Budapest, 1881)
19. fejezet: 1614-1621 - Törvények és okiratok
vidi et diligenter observavi quae ab aliquo jam tempore in Transylvania contigerunt et gesta sunt, ut nimirum plerique, ibidem vajvodae provinciam illam et regi et regno Hungariae dulcissimae patriae meae abstraxerint et quasi avulserint, et summa cum totius christianitatis jactura ac damno in Turcanim potestatem peculiaribus pactis subdiderint, eaque ratione magis in illos, quam in regnum ipsum et cbristianitatem inclinati fuerint, adeoque consilium et auxilium, protectionemque ab iis petierint, ab iis impetrarint. Uti etiam communis cbristiani nominis bostes Turcae, ea re considerata praebitam sibi jam diu a vajvodis illis et a provincia opportunitatem idoneum rati, Grabriele Batbereo Yaradini confosso, ad quorundam Transylvanorum petitionem ac flagitationem formato cum exercitu Constantinopoli moverint, copiasque cum Turcicas tum Tartaricas in Transylvariiam eduxerint, provinciam de novo populabundi invaserint, conventus sfve dietas indixerint, novum vajvodam Gabrielem scilicet Betblen (qui diu multumque consvetudine contubernioque Turcarum usus in consiliis ipsorum consederat eorundemque in christianos excursioriibus sese junxerat) Transylvanis proposuerint ac nominaverint, tandemque in vajvodam constituerint, promulgarint, confirmarint, qui vajvoda de ind e T urcarum iinperatori homagium praestiterit, et in summum christianitatis praejudicium contra S. C. ac E. Mtem, totumque Hungariae regnum peruiciosa ac periculosa pact a, quae nequaquam christianum hominem deceat, inierit, juxta quae Turcis Lippam, Geneum aliasque arces dedere voluerit. Eumque in finem tormenta preecipua bellica cum rebus necessariis, quibus ejusmodi arces omnem in necessitatem defendi poterant, avehi curavit, et in hodiernum usque diem tum impudenti ore, tum scriptis, magis expedire ut arces illas Turcae quam cliristiani occupent asserere auHet. Hunc ego impium et perniciosum agendi modum sollicite ad animum revocans, quaeque in patriam charissimam, totamque christianitatem inde redundare possint damna et incommoda, et hoc quidem imprimis perpendes fieri nequaquam posse ut liujusmodi Turcarum progressibus diu Bethlenus tali gradu lubrico consistere queat, quin potius necessitate quadam adigendus sit, .ut reali atque integra huius pulcherrimae ditioniFpossessione Turcis tradita, in Turciam ipsam sese subducat ac secedat. Ego_ vero cujus bona proxime contermina et confinia sunt, in quorum discrimen necessario trahendus ac redigendus sim, lf^s' et alias incommoditates gravissimas, quas me inprimis prae aliis ob oculos habere convenit, proprio motu ac ductu ex singulari commiseratione ac sollicitudine qua patriam, qua religionem
