Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 6. 1608-1614 (Budapest, 1880)

18. fejezet: 1613-1614 - Törvények és okiratok

XXIV. 1614. máj. 6—7. Daróczi/ és Lassuta alkudozásai a koloscári országgyűlésen, a) T e r t i u m scriptum praelectum et exhibitu m Claudiopoli 6 Maii bora octava antemeridian a. Initio tractationis nostrae suae dominationes magnificae domini nimirum delegati petierunt a nobis synceritatem in tranctando, promisimus illám cum a sua Mte C. tanquam summo inter principes christianos Monarcha, Romanique imperii capite, nihil aliud expectari possit. Jam nos viceversa eandem synceritatem, tam ab illustrissimo principe, quam statibus et ordinibus requirimus, quodque eam non solum petere sed et urgere debeamus, maguae et gravissimae nos causae ad id impellunt, imo cogunt. Prim o. Ex aula nobis scribitur illustrissimum principem sultano scripsisse, quod sacra C. Mtas milite hungaro ac germáno instructa, in insidiis hibernans, liostilia provinciáé Transylvaniae anna inferre moliretur, exindeque cum sibi metuat, ne copiis Turcicis hoc tempore sufíicientibus destitutus, per vim a sacra C. Mte adortus, una cum provincia, quam summo cum periculo et multis cum discriminibus pro sultano occupasset, succumbat, et hoc ipso provincia e manibus sultani elabatur suaegne mti rursus cedat: petiisse a sultano, ut sibi contra sacram C. Mtem illum invadere cupientem, auxilio eese velit, quod et obtinuit, S e c u n d o. Ex hoc ipso iam dicto fundamento : quod niminum illustrissimus princeps sultano scripsit, se haue provinciám pro ipso occupasse, Transylvaniamque mmqum adeo sultaüi, prout nunc fuisse propriam, Chauzius ad suam Mtem C. missus, summopere instat et urget, ut sua sacra C. Mtas et regnum Hungáriáé omni illi iuri, quod ad Transylvaniam merito praetendunt et liabent, in perpetuum renuncient, sultanoque cedant.