Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 2. 1556. sept.-1576. jan. (Budapest, 1876)
10. fejezet: 1571-1576 - Törvények és irományok
trium illorum consenserimus. Qui cum demo instanter admodum a nobis pecierint, ne arcem illam ab eis tam subito redimere velimus: moueant autem nos rationes non contemnend^, mne pro boc tempore peticionem illorum reijciamus, omnino censuimus ex re nou minus tua, quam nostra fore, si preces illorum pronuuc non sinamus redire vacuas et aliam pocius meliorem expectemus perficiendae buius rei occasionem, que sese alio tempore sat commoda offeret. Cogitare autem tutemet poteris, quam offenso et exacerbato animo illi futuri essent, si postbabita eorum supplicacione, ad tuam praecipue instantiam sese a nobis priuatos cognoscerent, Et quum respublic^ non nisi fide, amore et beneuolencia subditorum rite administrentur ac in tam periculoso prouinci^ istius statu in istis buius tui officij principijs summopere requiratnr. ut omnium animos tibi concilies, eosque tibi babeas amicos et beneuolos, utile, imo necessarium tibi fuerit, si borum trium praecipue amicitiam, fauorem, et beneuolenciam retinueris, qui cum in ista prouincia non solum autoritate et opibus verum etiam consilio et regnicolarum clientela polleant, ad conseruandam in pace prouinciam istam et negocia publica rite administranda, magno tibi adiumento pariter et solacio esse poterunt. Quod autem Turcas sollicite admodum perconctari significes, num omnes arces babeas in manibus: quantum ad Hwztb attinet, poteris illis iuste et bona cum ratione opponere testamentum defuncti principis, ad cuius obseruacionem tu cum vniuersa ista prouincia iam olim iuraris et quod tales banc arcem teneant, a quibus nullum sit periculum, eo quod vna tecum et tota cum prouincia ista vnum et idem senciant, idque eo magis, quod alij etiam non pauci existant, qui intra et extra Transsyluaniam sub tua administracione babeant arces et fortalicia. Sic etiam regnicol^ lias easdem ob causas grauari minime debent, si arx ista apud tres illorum fratres et consubditos manserit, ad tempus vsque redempcioni magis idoneum. Que cum ita se liabeant, sacius fuerit arcis illius statum pro lioc tempore in eo quo nuuc est statu relinquere, nisi forte sicuti nuper quoque tibi significamus, tutemet bonis aliquibus modis et medijs illis persuadere possis, ut recepta 30000 tior. summa iam nuuc statim sua sponte cedere velint.