Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 7. 1582—1587 (Bp., 1881)

I. A POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS. 1582. JANUÁR- ÉS FEBRUÁRBAN.

2<) l'OZSONYl ORSZÁGGYŰLÉS. vitoribus suis, vei rusticis colendas concedere, a quibus ipsi quidem nomas et decimas pro se capiant, decimas autem episcopo dari vetent, eo sub titulo atque praetextu, quod terrae illae sessionum desertarum et praediorum ad curias suas nobilitares pertineant, atque ob hoc uobilitares, et per consequens a datione decimae immunes existant; allegantes publicam quandam constitutionem, qua sancitum sit, ne de frugibus, in terris ad curias nobilitares pertinentibus, decimae episcopo soluantur. Solere etiam libertinos quam plurimos constituere, quos tametsi rusticanis seruitiis, solutionibus censuum et nonarum ipsi obnoxios non habeant, in aliis tarnen rebus eorum ministeriis utantur, et tales libertinos, ut plurimum alicuius artificii gnaros, constituant, sartores nimirum, cocos, piscatores et similes, qui in sua arte, non minori cum utilitate, dominis suis inseruiant, quam coloni rusticana obeimtes onera. Inde vero sequi, ut cum tales sibi in libertinos eligant, permittere nolint, quod decimas episcopo soluant, se quoque ipsos liberos habere allegantes. Quibus rationibus plurimum utique de episcopatuum decimis decedit, ac per consequens Caesareae et llegiae Maiestatis suae arcibus finitimis, ad quas illae arendantur, haud leue infertur damnum. Idcirco Maiestas sua operae pretium, ac pro bono publico necessarium fore existimat, huic quoque rei opportunum adhiberi remedium, ac proincle constitui, quod de terris quidem, siue ab antiquo ad curias nobilitares possessis, siue recens ad easdem de sessionibus desertis et praedialibus applicatis, quae praecise ad curias suas nobilitares coluntur, ob praerogatiuam nobilitarem episcopo, nulla detur decima. Yerum de terris arabilibus sessionum desertarum et praedialium, quas dominus terrestris subditis suis distribuit, et de quibus nonam accipit, decima episcopo conferatur. Libertatio quoque nobilium suis subditis facta, colonum a solutione nonae duntaxat, dequa sola et non de decima dispensandi et eximendi dominum terrestrem habere facultatem constat, liberare, ipsique ea in parte suffragari debeat; ecceptis solis seruitioribus stipe, victu et amictu dominorum terrestrium viuentibus, qui a solutione decimae de terris nobilitaribus exempti omnino esse debeant.