Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 2. 1537—1545 (Bp., 1875)
IX. A POZSONYI ÉS BESZTERCZEBÁNYAI ORSZÁGGYŰLÉSEK.1541. Márczius- és 1542. Februáriusban.
1541. MÁRCZIUS- ÉS 1542. B'EBRUÁRIUSBAN. 329 dissimus quidam murus et propugnaculum vniuerse christianitatis semper habitum est, non minus cum totius reipublice Christiane pernitie, quam regnorum et prouintiarum nostrarum detrimento ac summo discrimine in fedissimaxn ac deplorandam seruitutem redigeretur, ac denique oratores ad Turcam non probando consilio missos, multaque praeterea indigna, ipsique regno pernitiosa et seditionis plena ac ad perturbandam in eodem regno quietem magis idonea, quam ad publicam tranquillitatem salutaria, simul et in praeiuditium et fraudem juris nostri, fieri certo certius constaret : non potuisse nos ex offitio nostro, vti Christiani principis et de regni Hungarie salute maiorem in modum soliciti, aliter facere, quam vt milites conscribendos curaremus, non eo tamen consilio, quo regine ac filiolo suo vim aliquam aut minimam jniuriam faceremus, sed vt jus nostrum prosequendo, regnum illud nostrum ab impendenti a Turcis jnteritu, ruinaque liberandum susciperemus; vidisse enim nos et perspexisse euidenter, quod niliil neque regine, prouintijsque nostris magis necessarium ac oportunius neque toti Christianitati vtilius, salubriusque foret, quam si regnum Hungarie conseruari posset, quo minus a Turcis occuparetur, praesertim cum in eius conseruatione vniverse propemodum reipublice Christiane salutem, nedűm nostram, regnorumque nostrorum jncolumitatem positam esse uere existimaretur. Collegisse itaque jnuitos et plane coactos, suprascriptis rationibus causisque vrgentissimis, exercitum, iussisseque illum in Hungáriám superiori anno duci, non eo proposito, vt in regno illo cruentum ac ciuile bellum excitaret, sed vt vel armorum metu seditiosorum ac rebellium hominum animos a pernitiosis conatibus suis, quibus sese nobis, non sine publica calamitate et regni pernitie , opponere ausi fuere, deterreret, vel alio quocunque modo eos ad nostri obedientiam pertraheret, eaque, que et diuino et humano jure ad nos pertinerent, mediantibus viribus, ex quo pacifica amicabilique via adipisci non possemus, extorqueret. Accidisse autem postea, ut, regina a nobis ita ef'flagitante, per comissarios vtrinque constitutos, de negotio rursus secundum initos pacis concordieque tractatus honeste beeuolneque componendo, tractatum fuerit.
