Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)
qualitatem eum habere oportuit, ac demum nobis ad regni gubernaculum per successionem paternam sublimatis, fideliter et laudabiliter servivisset, maxime in seva guerrarum commocione, quam habuimus contra regem Boemorum capitalem hostem 'nostrum, predictus magister Johannes inter alios nobiles regni nostri ad defensionem confiniorum deputatus, famulatum laudabilem et omni remuneracione dignissimum impendisset. Nos, qui ex officio suscepti regiminis metiri debemus mérita singulorum, et unicuique iuxta meritum respondere, bellicos sudores et actus strenuos ac fidelem famulatum prefati magistri Johannis, quibus coram nostre maiestatis oculis et baronum nostrorum presencia multipliciter claruit, attendentes, specialiter tunc, tum dilectos et fidèles nostros Rolandum palatinum, Joachinum magistrum tavarnicorum nostrorum et Johannem comitem Supruniensem ac alios ad obsidendum castrum Jauriense transmisissemus, idem magister Johannes quendam ex adversa parte se iactanter in contrarium opponentem, cernentibus eisdem fidelibus nostris interemit, et nobilem triumphum reportavit, prout id nobis per dictos barones nostros patuit manifeste. Demum cum idem rex Boemie confinia regni nostri a parte comitatus Supruniensis fraudulenter invasisset, et nos prefatum comitem Johannem ceterosque nobiles regni nostri ad obviandum sue potencie destinassemus, sepedictus magister Johannes, ubi prope Supronium predicti fidèles nostri non minimum exercitum dicti regis invadentes, viriliter debellarunt, extitit strenuus miles, nam in opposito aciei stragem intrépide dimicando, quendam militem dicti regis Boemie captivavit, in se plurima letalia vulnera recipiendo, quem postmodum in signum reverencie regalis culminis et sue fidelitatis corroboranciam, suo cum vexillo nostre optulit maiestati. Volentes igitur ei pro tantorum serviciorum meritis regio occurrere cum favore, licet pro modico reputemus, quod ad presens agimus, respectu eorum, que sibi facere intendimus in futurum, quandam villám castri nostri Supruniensis Dobrun vocatam sitam in Bokonol, cum foro liberó sibi in eadem villa per nos celebrare die martis concesso, exceptam a iurisdiccione eiusdem castri penitus et
