Notitia hungáriae novae historico geographica (Budapest, 2012)
Sopron vármegye
MEMB. II. DE ARCIBUS ET CASTELLIS. DE FRAKNO 191 nominatim autem in anno millesimo sexcentesimo decimo nono, in oppido Karoly, postmodum etiam in civitate Hamburgensi Austriae, in anno millesimo sexcentesimo vigesimo secundo: item in civitate Nikolspurgensi Marchionatus Moraviae, anno millesimo sexcentesimo vigesimo quarto, quam etiam expeditionibus bellicis, signanter autem, dum, memoratus princeps Transilvaniae iterato aliarum quoque ditionum factiosis et rebellibus sese coniungendo numerosis copiis, arcem et civitatem Posoniensem, obsidione cingeret, et populabundus in vicinas terras hostiliter grassaretur, ad propulsandam vim hostilem exercitu nostro in insulam Challoköz expedito te quoque Commissarium praefecimus. Tum etiam maiorum ac maiorum dignitatum et honorum virtuosa et laude digna aemulatione ductus, meritis et virtutibus tuis id iure exigentibus in anno Domini millesimo sexcentesimo vigesimo secundo, Te in iudicem Curiae nostrae regiae in Hungária et simul in generalem confiniorum nostrorum antemontanorum, ac praesidii nostri Uyvariensis supremum Capitaneum elegimus et constituimus, in qua quidem functione, strenue nec laboribus fracto animo desudans, praestans exemplum virtutis et ingenui erga patriam, et christianam rempublicam affectus tui symbolum exhibuisti. Dum iam fato principe Transilvaniae, ruptis et violatis S. S. pacificationis secum initae legibus per summum sacrilegium, neque temerario solum, sed etiam plus quam barbarico ausu et furore clancularie coactis copiis, asscitisque in societatem belli Tureis, perennibus et naturalibus hostibus nominis christiani, adiunctisque sibi numerosis Turearum, sub ductu Bassae Bosz[117p]nensis et Agriensis, militantibus copiis, pervagata Hungária, etiam in Marchionatum nostrum Moraviae penetrando, ferro flammaque in obvia quaevis saeviens, ingenti praeda onusti, recurrentes, multa animarum millia absque discrimine sexus, in diram barbarorum servitutem abduci fecisset, tu contractis aliquot1 praesidiariorum in Confiniis stipendia nostra merentium exiguis, quos brevitas temporis patiebatur, turmis, innumeris paene copiis hostibus audacter te opponendo, aperto in campo, semel atque iterum manus conseruisti, factaque in illis insigni strage, vim et audaciam vindicasti et compescuisti, ac non solum haudquamquam contemnendis spoliis et exuviis hostilibus obtentis, vexillis primariis et praecipuis tureis captis, plurimisque caesis, victoria non exigua posita triumphum reportasti, verum etiam magno numero mancipiorum in libertatem asserendo, Viennam in Augustam aulam nostram invexisti, quo quidem heroico tuo facto, nihil omnino contingere potuit, aut ad dignitatem honestius, aut ad celebritatem illustrius: tandem etiam novissima haec et alia illustria tua facta nos recolentes, quae omnia sicuti veraci ac fideli relatione abunde intelleximus, ita propria quoque experientia nostra sufficienter et lucide, ac benigna cum satisfactione nostra cognovimus, neque concepta iam pridem de te spe nostra unquam frustrati sumus, nihil enim omnino hucusque in te desideravimus, quod vel a solerti et prudenti duce, vel animoso et forti milite, aut fideli et constanti servitore, in utroque fortunae statu, cum perpetua et insigni nominis tui laude expectari oportuit, ut et illud sicut ad cumulum virtutum et meritorum tuorum, ita etiam decus et ornamentum nominis tui accederet, Te in novissimis publicis et generalibus regni comitiis, in anno superiore millesimo sexcentesimo vigesimo quinto, per maiestatem nostram indictis, inque libera nostra regiaque civitate Soproniensi celebratis, te unanimi consensu et applausu 1 sic et in Trophaeum 1700. III. f. Xr; Copia Libr. Reg. p. 612. aliquibus
