Kasza Péter (szerk.): Stephanus Brodericus - Epistulae (Bibliotheca Scriptorum Medii Recentisque Aevorum, Series Nova XIV., Argumentum Kiadó - Magyar Országos Levéltár, Budapest, 2012)

1533

On the outer side: AI Reverendissimo Monsignore et unico Signoria et patrono mio observandissimo, Monsignor episcopo Serymiense, Domino Stephano Broderico in Quinqueecclesiis 212 Ferenc Frangepán and István Brodarics to Gregorio Casali Buda, 7 December 1533 Manuscript used: BL, Bibliotheca Cottoniana, Vesp. F. I. fol. 29r-30v Published'. SlMONYl Ernő (ed.), Magyar történelmi okmánytár londoni könyv és levéltárakból. Pest, 1859, 186-188.; ETE II. 298-300. I. King John cannot be persuaded to ask himself for absolution from excommunication, because it was declared unjustly and unlawfully: it is the task of the Casali brothers - in terms of the instructions for­warded by Corsini - to persuade the Pope about absolving King John from anathema. — 2. The Pope should take into account the spreading of Lutheranism in Hungary, something about which Brodarics wrote to him earlier. Brodarics is surprised that his letter was disapproved of in Rome when heresy is being spread already in Buda too: King John cannot be kept loyal to the Holy See for long, if the Pope does not remedy the injustice against him. Magnifice Domine et Amice nobis Honorandissime. Salutem et servitiorum nostro­rum commendationem. [1.] Non videatur mirum, quod ad quaedam in litteris Vestrae Dominationis ad alterum nostrum datis contenta ambo respondemus, id propterea etiam factum est, 5 quod cum ab initio pari voluntate, et aequalibus studiis huic maiestati regiae domino nostro clementissimo serviverimus, nunc etiam, nec in his, quae scribimus, dissen­timus. Dominatio Vestra scribit pluribus verbis de negotio absolutionis ab excommu­nicatione contra regem nostrum iniuste lata, de qua re nos multa locuti sumus et trac­tavimus cum maiestate domini nostri, cui nullo modo videbatur, quod debuisset pro io talibus censuris tollendis instare, ut quae fuissent latae contra omne ius mundi.1 Nul­lum enim est tale delictum in mundo, propter quod rex debuerit ad instantiam et asser­tionem inimicorum, non citatus, non auditus, non convictus, nullis terminis iuris legi­time servatis, excommunicari. Quod neque in privata quacunque persona debuisset fieri, multo minus in rege, et in tali rege, a cuius regno nunc salus totius Christianitatis 15 sine dubio dependet. Et propter hoc cum sententia huiusmodi sit omnino nulla, prout a viris doctissimis tunc adhuc, cum haec in iniuriam regis promulgabantur, fuerat reper­tum, et decisum. Non videbatur regi hanc rem magni faciendam, asserenti potius esse officium Sanctissimi Domini Nostri1 2 retractare sua sponte ea, quae in hunc modum fuissent acta. Inductus tandem est non sine maxima difficultate ad ea, quae Vestra 1 Regarding the absolution, see the letter by Francesco Casali on 18 October 1533. It shows the Curia’s standpoint, which said that the Pope was willing to absolve John if he asked for it himself. 2 Pope Clement Vli. 396

Next

/
Oldalképek
Tartalom