Borsa Iván: Zsigmondkori oklevéltár IX. (1422) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 41. Budapest, 2004)

Béla király határjáró oklevele szerint,

1 amely az országbíró levelében sensualiter volt foglalva. Quod primo incepissent in portu fluvii Zawe in uno sicco álveo, dum ipsa aqua Zaue inundaretur per ipsum alveum, qua efflueret, ubi fluvium Bygh oriri dixisset procuratorque dicte domine contradicendo asseruisset, quod dictus fluvius Bygh non ibi, sed alias oriretur, dictumque alveum provincia ob metum Turcorum fodisset, et id per attestationes vicinorum et comrnetaneorum ac nobilium comitatuum de Walko et de Posega eadem domina conprobare valeret, ubi signum fecissent terreum; inde versus aquilonem parvum procedendo peneus(!) unum parvum alveum a parte sinistra eiusdem alvei metam terream cursualem fuisse, sed abolitam extitisse recitasset, ubi signum fecissent; abinde ipsa plaga servata per terras arabiles procedendo sub arbore keures metam fuisse, sed abolitam extitisse dixisset, ubi signum fecissent; inde transeúntes unum alveum parvum, penes quem metam fuisse dixisset, que non apparuisset, ubi signum fecissent; inde ad eandem plagam per terras arabiles, ubi alias silvam, sed eandem extirpatam fuisse recitasset; eundo in medio unius prati tumositatem terre pro meta ostendisset, ubi signum fecissent; abhinc non longe eundo penes unam viam erbosam similiter metam fuisse dixisset, que non apparuisset, ubi signum fecissent; inde parvum eundo penes unam viam metam cursualem fuisse dixisset, ubi signum fecissent; abinde per terras arabiles ac prata euntes in giro seu margine silve, quam scilicet silvam Zwybnyk appellari et ibi metam fuisse, que non apparuisset, asseruisset, ubi signum terreum fecissent; exinde intrassent eandem silvam et per eandem versus eandem plagam eundo in bono spatio pervenissent ad unum alveum, quem Grubetech vocari procuratorque dicte domine non Grubethech, sed siccum pathak vocari asseruisset, ubi signum fecissent; abhinc silva in eadem in competenti spatio eundo exivissent silva de eadem, in margine eiusdem in prato loco Elenoagreda esse dixisset, idem procurator dicte domine contradicendo ipsum locum non Elenoagreda, sed pratum ville Verbafalua esse dixisset, ubi signum fecissent; abinde per terras arabiles intrassent in dictam villam Verbafalua, ubi prope unum puteum metam fuisse, sed abolitam esse dixisset, ubi signum fecissent; et abhinc ipsa plaga servata in conpetenti spatio eundo in loco pratoso metam fuisse dixisset cursualem, ubi signum fecissent, asseruisset etiam idem procurator episcopalis, quod a prescripto loco Elenagreda(!) vocato usque eandem metam, ubi locus Elenoagreda vocatus extitisset, in cuius facie silva magna fuisset, quam extirpassent et in eiusdem facie dictam villam Verbafalua locassent; inde per terras arabiles eundo in uno loco spinoso metam terream fuisse dixisset, que non apparuisset, ubi signum fecissent; abhinc supra per unam valliculam eundo in capite eiusdem metam fuisse recitasset, que non apparuisset, ubi signum fecissent; abhinc ad eandem plagam tendendo asscendissent unum montem et in asscensu ipsius montis inter vineas in dumibus illicum et quercuum metam fuisse dixisset, que non apparuissent, ubi signum fecissent; inde asscendissent dictum montem et pervenissent [ad commetajneitatem terre possessionis Jalsawyk nobilium de Grabarya, nepotum condam Borych bani, ubi metam fuisse dixisset, que non apparuisset, ibique deservisset commetaneitatem terre possessionis Thomycha prefatus procurator dicte domine huiusmodi reambulationi contradixisset, asserendo [ ] episcopalis dictam [reambulationem?] in pacifice terra eiusdem domine ad dictam Thomycha [villam] peregisset; exinde per terras dictorum nepotum dicti Borych bani per largum spatium per montes et valles absque qualibet consignatione pergentes intrassent in Barazda[m,