Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár VII. (1419–20) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 37. Budapest, 2001)
novam terream et a dicto fluvio Zwha versus predictam plagam aquillonarem sursum ad montem vinearum tendendo subtus vineis erexissent unam novam metam terream; de quaquidem meta adhuc semper sursum tendendo ad orientem ad spatium iactus sagitte unius in medio rubetarum prope fossatum vinee cuiusdam in territorio possessionis Nyarag viciniori vinee dictorum heremitarum supifodium(í), ubi pro edificio dicti claustri lapides excisos conspexissent; abhinc ad spatium iactus unius sagitte versus dictam plagam aquillonarem in sémita seu coniunctura dictorum fratrum heremitarum; deinde altius pergendo metam quartam terream et novam suffodendo consignassent; et abinde asscendendo in sémita vinee prefatorum fratrum heremitarum versus eandem partem aquillonarem in cacumine montis ultra vineam predictam in rubetis penes quandam viam erbosam elevassent novam metam terream, qua(!) separat vineam memoratam et sillvam prenotate possessionis Nyarad et a cacumine ipsius montis versus plagam orientalem divertendo in fine vinearum in dicto monte existentium erexissent aliam novam metam terream; et abhinc versus dictam partem orientalem per magnam sillvam desscendo(!) ad vallem secus viam, qua procedit a parte ortus heremitarum predictorum in latere sinistra metam terream consignassent; tandem ipsam viam pertranssiendo et aliam viam saliendo tendissent ad tertiam viam magnam, in qua magnum spatium perrexissent, ubi de eadem via alia via lignaria ad sillvam divertitur, qui(!) locus nominatur Kouachparlagauege ibidemque suffodissent novam metam terream; et abinde in eadem via magna asscendendo versus possessionem Ormos tendendo ad partem orientalem, ubi vie figurantur per modum crucis et in medio predictarum viarum erexissent novam metam terream, qua(!) coniungit dictum claustrum et separat possessionem Ormos; deinde a predicta erecta meta procedendo in quodam berch in iamfata sigillva(!) satis magnum spatium, quasi ad cursum unius equi in via graminosa pergendo nichil divertendo pervenissent ad quandam terream passcuam vulgo parlag vocatum(!) Kwrythfw appellatum(!), ubi elevassent novam metam terream; deinde ad partem meridionalem extra ipsam viam in terra arbosa(!) ad spatium iaculi unius sagitte pergendo reperissent tres antiquas metas terreas, que séparant possessiones Ormos et Horwoth et coniungerent prefatam possessionem Kwrythyan, a quibus quidem metis modo predicto versus meridiem tendendo in bercz in latus sillve arbuste ad radicem cuiusdam ligni kerci(!) ibidemque consignassent novam metam terream; et abhinc semper in bercz girando per arbustam sillvam procedentes, ad hunc versus eandem plagam meridionalem ad locum Kemenchethethw vocatum, ubi reperissent duas antiquas metas terreas, que prefatam possessionem Horwath séparant et Kwrythyan predictam coniungerent, quarum quidem unam pro rei veritate elevando rénovassent; a quibusquidem metis descendendo versus septentrionalem ad terras arabiles in sumpmitate cuiusdam monticuli penes quosdam lapides erecte stantes ad radicem cuiusdam arbuste spine in medio terre arabilis existentis elevassent novam metam terream; ab eisdemque spineis iuxta series terrarum arabilium possessionis Horwathy, quarum fines in magna sui parte possessionem Kwrythyan girando penes vallem rubetarum in latere spineorum suffodissent de novo metam terream; deinde ad arbustam spineam Kemencz vocatum(!) desscendissent et pervenissent ad fluvium Zuhapathaka inter nemora ad lignum piri silvestris ad cuius radicem suffodissent novam metam terream; et abinde ultra per spinosam terram ad iactum unius sagitte procedendo reperissent duas arbores piri silvestris