Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 4. füzet 1290–1301 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 13. Budapest, 1987)
persecutor regni nostri amoto suo exercitu et tota potentia undique acquisita et conducta adiisset confinia regni nostri, dicti nobiles de Owar se et sua fortune casibus submittere non verentes, pro fidelitate corone régie et regno observanda contra totam potentiam dicti ducis castrum eorum Owar vocatum diebus quampluribus non sine eorum effusione sanguinis et suorum conservarunt et licet viriliter resistendo mortis eventum non formidassent et potentie predicti ducis se intrépide opposuissent, ut confinia regni possent illése conservare, tamen per diuturnam obsessionem ipsius ducis resistere non valentes, cum non habuissent subsidium aliquale, recepto eodem castro ipsorum cum omnibus cognatis eorum et servientibus, qui superstites remanserunt, in captivitate sunt deducti et tamdiu detenti, donec omnibus suis possessionibus venditis et inpignoratis redempti extiterunt, prout ex veridica relatione Johannis magistri tauarnicorum comitis Supruniensis, Nicolai palatini comitis Symigiensis dilectorum et fidelium nostrorum et aliorum nobilium regni nostri nobis constitit manifeste. Item succedentibus nobis divino munere in regni solium et gubernaculum iure et ordine geniture cum exercitum nostrum contra Albertum ducem Austrie pro ulcisscenda b iniuria regno nostro per ipsum ducem illata ammovissemus, nobiles iamdicti virtutem accumulantes virtutibus in expugnatione castrorum dicti ducis Rorou, Petromella et Stadeller c vocatorum et aliorum multorum, que laboré nostrorum fidelium optinuimus debellata, sub quibus castris servientes eorum quamplures fuerunt interempti, pro salubritate nostri negotii personis suis non parcentes et suorum. In recompensationem igitur servitiorum aliqualem nobilium de Owar superius expressorum dominis Stephano et Ladizlao illustribus regibus Hungarie et regno primitus et consequenter nobis inpensorum, bellis videlicet d intrinsecis et extrinsecis exhibitorum d , licet parva pro magnis, modicum pro maximis facere videamur, quandam terram seu d villam d castri nostri Ferreicastri Chatar 6 vocatam f per dominum regem Stephanum ob mérita servitiorum nobilium memoratorum collatam et usque ad hec tempóra possessam per eosdem ipsis magistro Bychow et Nicolao filio Seyfridi, Johanni filio Myxe, Woph íilio Martini, Thome et Mod filiis Mod, Stephano filio Martini, Robertho filio Jacopsa, Paulo filio Rolandy g , Saulo et Laurencio filiis Stephani ac h liba filio Herthneg nobilibus d de d Owar d et eorum heredibus heredumque suorum successoribus reliquimus, dedimus et contulimus iure perpetuo possidendam et habendam sub eisdem métis et terminis antiquis, quibus eadem terra primitus limitata dinoscitur et possessa non obstante eo, quod privilégium domini 0 Stephani regis super collatione predicte terre seu d ville d Chatar 6 in occupatione castri eorum Owar vocati sit receptum et amissum, cum de amissione privilegiorum eorundem d nobilium d de d Owar d per veridicas relationes capituli Castriferrei, baronum et nobilium regni nostri cognoverimus éviden ter 'hoc tamen expresso, quod medietatem totius terre seu ville Chatar predicte a parte orientis adiacentem, super qua ecclesia in honorem Sancti Johannis baptiste est constructa, iidem magister Bychow et Nycolaus filius Seyfridi fratris ipsius, prout primitus habuerunt, possidebunt, aliam verő medietatem a parte occidentis ceteri nobiles de generatione eadem nominati similiter possidebunt in communi, prout fluvius Nardapotoka vocatus currendo per médium ipsam terram seu villám Chatar seperat(!) et distingit,' secundum quod antea j divisio facta fuerat inter ipsos. In cuius rei memóriám perpetuamque firmitatem présentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Theodori Albensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri anno Domini millesimo k ducentesimo nonagesimo primo, quarto Ydus Augusti, regni autem nostri anno secundo. A jegyzeteket lásd a következő számnál. 3784. + — királynak az előzővel majdnem azonos tartalmú privilégiuma a vasvári vár Pesten nevű földjének adományozásáról. Az előző oklevéltől való eltéréseket az alábbi jegyzetek mutatják. Átírta: I. Lajos 1382. júl. 18. (DL 100 186. Batthyány lt. Acta antiqua Alm. 1. lad. 9. n. 14.)
