Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)
Decreta
non contentaretur, tunc discussio eiusdem iudicii a inpensionis in nostram ac prelatorum et regni nostri baronum [presentiam tran]smitti debeat, 2 ubi nos et iidem prelati ac barones partibus ambabus, non obstantibus quibusvis litteri's nostris prorogatoriis absque b omni dilatione iudicium exhibere teneantur. LIV. Hoc etiam non pretermisso, quod filias quorumvis regnicolarum nostrorum in possessionibus et hereditatibus patris sui infra quintam lineam generationis eiusdem in heredes masculos non procreabimus. 1 LV. Item si aliquis in gravaminibus aliqorum iudiciorum in processu alicuius cause in presentia cuiusvis iudicis convictus fuerit, tunc iudex ipsius cause ante decisionem eiusdem pro ipsis iudiciis neminem captivare vel in rebus dampnificare a presumpmat, demptis talibus personis, que ibidem in ipsius iudicis presentia in factis potentie, calumpnie, delationis falsarum litterarum et astationis falsi termini convincerentur. 1 LVI. Item a si aliquis quempiam nota infidelitatis denigraverit, talem una cum baronibus et b regni nostri nobilibus iudicabimus et simul sententiabimus. 1 LVII. Preterea beneficia ecclesiastica bullati acceptare non valeant, nisi illi, quibus per patronos ipsarum ecclesiarum ipse ecclesie conferuntur. 1 LVIII. Nobiles etiam ad loca tributorum ire a non compellantur, sed per portus, quos voluerint, liberó transitu absque aliquali inpedimento potiantur. 1 Littere autem nostre gratiose quibusvis mercatoribus in eo, ut iidem in locis tributorum regnicolarum nostrorum tributa non solverent, date per amplius non dentur; 2 ét quod si aliquis tributum in possessione sua sine consensu nostro institueret, tunc talis possessio simul cum ipso tributo devolvatur b et applicetur iuri nostro regio ipso facto. Universi autem prelati, barones, nobiles et alterius cuiusvis status homines tributa habentes litteralia eorum instrumenta vel alia iura, quibus ipsa tributa instituta aut donata sunt, in octavis festi beati Georgii martiris nunc venturi 3 coram nostra Lili. a Litt, iudicis b Litt, aliisque LV. a Litt, dapnificare LVI. a Vixlegibilis b Litt. om. LVIII. a Litt, om., sed decr. a. 1351 habet b Litt, devolvantur c Litt, asignare den König vertretende Richter-an Tamás, Bischof von Eger als Gespan des Komitats Baranya, mit der Anführung des Gesetzes (ebenda II. 1568). S. die weiteren Ereignisse bei G.A. IV des Dekrets vom 31. Aug. 1405. 2 Der G.A. bestimmt die Berufungskompetenz der personalis presentia regia. LIV. 1 Der G.A. ist in der Tat die Erneuerung des verschollenen Dekrets Ludwigs /., s. oben [vor 1382]. L V. 1 Diese sind die im G. A. L aufgezahlten Verbrechen. L VI. 1 Der G.A. sah wahrscheinlich noch nicht den Urteilsspruch über die nota infidelitatis durch den Reichstag vor, wie es in derJagellonenzeit üblich wurde, sondern die Teilnahme der adligen Beisitzer an der personalis presentia regia. (Nach kanonischem Recht sollten die Prälaten kein Straf urteil fällen.) L VII. Bullati nannte man Kleriker, die eine ungarische Pfründe aufgrund päpstlicher Ernennung beanspruchten. Sigismund wiederholte in diesem G. A. mit allgemeiner Geltung, offenbar auf Wunsch der adligen Abgeordneten, seine Wahlkapitulation vom J. 1387 und seine 1394 über das Kapitel von Pozsony erlassene Anordnung. (E. Mályusz: Das Konstanzer Konzil ...pp. 65-67.) S. unten das Dekret vom 6. April 1404. LVIII. 1 Bis dahin identisch mit G.A. XV d.J. 1351. 2 Trotzdem erlaubte Sigismund auch fernerhin Zollfreiheiten, so im J. 1405 dem Marktflecken Hibe (Zs.O. II. 2843), im J. 1411 dem Marktflecken Debrecen (OL, Lib. Reg. t. I. p. 350). 3 1. Mai 1398.