Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 2-3. füzet 1272–1290 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 9. Budapest, 1961)

Az oklevél szövege: Ladislaus dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque rex omnibus Christi fidelibus, quibus presentes ostendentur, salutem in dominó sem­piternam. Ad universorum, tam presentium, quam futurorum notitiam tenoré presentium volumus pervenire, quod Kazmerius filius Dominici de Scepus ad nostram accedens presentiam exhibuit nobis privilégium magistri Lorandi tunc comitis de Scepus dilecti et fidelis nostri super collatione cuiusdam térre de Scepus confectum petens nos cum instantia, ut ipsum privilégium ratum habere et nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius tenor talis est: Nos magister Lorandus comes de Scepus universis, quibus expedit et presentes ostendentur, significamus, quod recepto mandato regié sublimitatis Dominico et fratri suo, Thome de Scepus duobusque filiis Dominici, Kazmerio videlicet et Ladislao terram usui duorum aratrorum sufficien­tem, quam inter populos domini regis antea tenebant et possidebant, ad libertatém nobilium ac exercituantium de Scepus reambulari, assignari et constitui faceremus. Nos vero tam iussioni regié serenitatis, ut tenemur, obtemperantes, quam consideratis servitiis prefatorum preteritis et que in futurum dominó regi inpendere poterant, ad reambulationem térre eorundem Nicolaum officialem nostrum de Scepus cum Harperno concanonico (1) (cantore) ecclesie sancti Martini ac Johanne custode ecclesie eiusdem de Scepus transmisimus, qui reambulantes ipsam terram metaverunt ex nostro iussu et precepto perpetuo, quiete et pacifice possidendam exhimendo et separando eosdem a solu­tione et libertate populorum domini regis et applicavimus libertati nobilium sepedictorum, ut idem servitium dominó regi debeant, quod exercituantes in Scepus existentes dominó regi inpendere con­sueverunt ac eadem libertate gratulentur. Cuius quidem térre mete et signa hoc ordine distinguuntur: Prima meta iuxta pratum et secus viam a parte orientis, abinde procedit versus meridiem ad Nadasd et sub rubo et monte est meta terrea, deinde similiter versus meridiem procedendo super unum Berch est meta terrea in terra arabili, dehinc directe similiter versus meridiem procedendo tendit ad vallem Katun dictum et in ipsa valle est meta terrea, exinde vádit ad certum Berch paululum reflectendo ad occasum solis et pervenit ad semitam, qua itur ad Nadasd et ibi inter rubos super unum berch secus eandem orbitam est meta terrea, deinde procedit in latere montis ad unum berch versus occi­dentem ad metas Heyndrih et in uno berch est meta terrea, abinde procedit versus aquilonem pro­cedendo per rubetum et descendendo in latere montis et sub monte et rubeto est meta terrea, deinde procedit versus orientem ad superficiem fontis, pervenit super metam lapideam, deinde procedit versus aquilonem ad aliam metam lapideam per vallem a parte Heyndrih et ibi est alia meta petrea, deinde directe inferius procedendo circa viam est similiter meta lapidea, deinde procedit directe versus fluvium Cherenik dictum et per idem fluvium descendit usque ad metam primo scriptam. Ut autem facta collatio seu donatio ne(queat) per quempiam retractari, presentes contulimus litteras sigilli nostri munimine roboratas. Dátum dominico die post festum sanctorum Viti et Modesti, anno domini M° CC LXX° quarto. Nos igitur attendentes, quod idem magister Rolandus nichil preterquam opus summe fidelita­tis expostulat facere consuevit, scientes etiam per relationem eiusdem magistri Rolandi personaliter recitantem collationem dicte térre ex nostro processisse mandato et insuper iustis (petitionibus ipsius Kázméri regia benignitate condescendentes) iamdictum privilégium ipsius magistri Rolandi ratum habentes et acceptum, de verbo ad verbum presentibus inseri fecimus duplicisque sigilli nostri munimine roborantes. Dátum per manus venerabilis viri magistri Benedicti sancte Strigoniensis ecclesie (electi) locique eiusdem comitis perpetui, prepositi Budensis et aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno domini M° CCLXX quinto, indictione tertia, duodecimo Kalendas Junii, regni (autem) nostri anno III 0 , venerabilibus patribus Stephano Collocensi, Iohanne Spalatensi archi­episcopis, Andrea Agriensi, Lodomerio Varadiensi, Philippo Vaciensi, aule domine regine karissime consortis nostre cancellario, Dionisio Jauriensi, (Job) Quinqueecclesiensi, Timotheo Sagrabiensi et Petro Transilluano episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus, Rolando palatino, iudice Comano­rum, Egidio magistro tauarnicorum nostrorum, Thoma iudice curie nostre (comite de Semptey), magistro Herrando iudice curie domine regine, comite Castriferrei, magistro Jachino comite de Roma (!) (Bana) et (de) Pylis, Matheo de Bwda (!) (wayuoda) Transiluano, (comite de Zonuk, Vgrino bano de Zewrinio, Moys magistro tauernicorum dominae regináé, comite Scepesiensi, Joanne bano comite (!) Sclauoniae, Dyonisio comite Zaladiensi et aliis quampluribus comitatus regni tenentibus et honores.) A közlés a XV. századi példány alapján készült. A zárójelben levő szavak e példányból hiányozván, az 1598-i átírásból pótoltattak. 2599.

Next

/
Oldalképek
Tartalom