Dóka Klára: Latin forrásszöveg olvasási és fordítási gyakorlatok II. (Levéltári módszertani füzetek 7. Budapest, 1988)

XXV. Rába-szabályozási terv, 1815.

confluentium requirit; et quia tres fluvii in unum concurrentes, etiam sub meliori directione sibi aliquatenus obstarent, optima possibilis medela est, si Araboni novus et separatus effluxus procuretur

. /.../ Ex hac itaque brevi deductione, quam praeviae meae investigation! humillime superstruo, patet, influxum Araboni

s in Danubium debite regulari posse, nisi ex parte fortalitii Jaurinensis, de cuius restauratione aitissima intentio publice nondum est nota, difficultas aliqua occurrat. 2.Inter praecipuas exundationum causas pertinet porro flexurae alvei. Non est superfluum observare, curvaturas fluviorum, semper ad principales aliquas directiones referri posse /.,./. Longitudo Arabonis juxta gyros eius, habet se ad longitudinem, secundum principales flexurarum directiones acceptam = 2 2/3:1. Jam in correctione curvaturarum id imprimis curandum est, ne ipsi novi canales, vitiosos ángulos inter se forment, et quantum loci situs admittit, principales istae flexurarum directiones observentur; qua in re circa Arabonem jam aliquoties erratum fuisse, exemplis ostendi posset. Regulatio porro haec ex rationibus per se Claris, ab inferioribus fluvii partibus inchoanda est, et primum quidem nonnisi circa majores flexuras suscipienda. 3.Molae et aggeres molares etiam inter majora aquae impedimenta ta pertinent; a/ quia singularum mo

larurn capita, tribus aut quattuor pedibus supra alvei fundum elevata sunt; b/ quia aggeres molares per totam fluvii latitudinem protendi,