Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. III. Budapest 1904.
3. Pathay István, Kanizsai Pálfi János, Alvinczi Péter, Csatári György, Samarjay János, Csene Péter és Pécselyi Király Imre ref. papok levelei 1620—1636. (Thúry Elemér)
neraque percontari, ut cum ad te venero, communi studio, paribusque expensis imperatum militem expediamus. Tibi morbido condoleo mi tili, ex animo castae charitatis pleno, convalescenti gratulor sincera mente. Desolationem patrii soli, et miserabilem gentis nostrae cladem doleo, defleo, lugeo, cum omnibus piis, udis gemitibus, feliciora sperans. Vale charissime fili, bellissime et diutissime cum tuis. Faxit Deus vera fide ad se confugientium protector, ut te salvum incolumis salutare valeam. Amen. Adiiciendum adhuc censeo, si nivium insuperabilis copia, vel aliqua itineris incommoditas sese intentioni meae interim obiecerit, rogo ne me accuses. Nam ad impossibilia nemo cogitur, ut tute nosti. Datum Veszprém 17. Jan. 1621. Frater in Domino et amicus Stephanus Pathai. 2. Kanizsai Pálfi. János Alvinczi Péterhez. Tibi Reverende et Charissime D. Alvinczi, sérve servatoris nostri eximie, gratia et pax a Deo Patre nostro et Domino Jesu Christo! Auctoritatis tuae, clarissime domine Alvinczi, qua apud (quod paucissimis a Deo est indultum) serenissimum nostrum fulges, splendor, longe lateque diffusus facit, ut vel etiam ii, qui te nunquam viderunt, te devote suspiciant et venerentur, tuaque fulgenti auctoritate negotia sua coram serenissimo promoveri certatiin expetiscant. Id quod vel ex auditoribus meis, oppidi Papensis civibus eliquescit, qui arduum habentes negotium, quod non nisi ex speciali suae maiestatis gratia felicem sortiri eventum poterit, expeditis ad suam maiestatem literis supplicibus audita celebritate auctoritatis tuae et nominis Reverendam Tuam Clarissimam per me, measque hasce literas, quas hi legati nostrates tuae Claritati exhibent, humiliter requisitam et oratam volunt, ut tua Reveren. Cl. arit illas ipsorum literas supplices, una cum eiusdem adiunctis, suae Maiestati offerre, negotiumqua ipsorum, quod ex ore legatorum intelliget, coram sua Maiestate benigne promovere dignetur, quo legati, gratiosa a sua Maiestate relatatione accepta. repedare valeant. Quod si tua, ut speramus eflfecerit Reverenda Ciaritas inevertibile candoris et benignitatis suae apud cives nostros monimentum eriget, perpetuaque eos gratitudine sibi obnoxias reddet. Quod ut Reverenda tua Claritas exequi non dedignet (ut cives nostri Papensis instantiam et
