Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. II. Budapest 1903.
1. Ág. hitv. ev. zsinatok a bécsi béke előtt. (Thury Elemér) - XIV. A lőcsei convent, 1597 (a Rhau János lőcsei rectoráltal Kalvinismussal vádolt Platner Antal lőcsei lelkész-megvizsgálása ügyében)
V. Absoluta Confessione, ego quaesivi de libello meo, et quia breve fűit tempus, non est lectus, sed suffragium politicorum, quiillum iam domi perlegerant, quaesitum. Responderunt copiose laudantes librum ex charta: se non velle, nec facile posse discedere a libertatibus ac privilegiis, ac iure patronatus. Respondi: non tolli ipsis haec per libellum, aut si id putent, velle me, ut id ostendant, lecto loco de iure patronatus. Id turbatus cum • dicerem, et quaererem de difficultatibus conscientiae, curarum et sumtum, responderunt: se librum optimum non improbare, omniaque illi consona facturos, modo non alligentur lege, contra suas libertates. In hac sententia adquievi: sed petivi eam mihi in scripto exhiberi. Qua de re spem fecerunt, quod communicato consilio cum abis essent facturi. Sic adquievi. Postea actum breviter de reliquis capitibus. Ad extremum concordia sancita, ad politicorum sollicitationem, maximé Leutschoviensium, qui privatim in eamquoque sententiam mecum egerant, inter M. Antonium, et M. Rhaw, collegam eius, huicque permissum est a M. Antonio, pastore, ut in schola improbet Lamium et alios, idque me iam ante probante ac dicente, quod maximé domesticos lupos taxare, et a coetibus nostris arcere debeamus. VI. Fateor quoque ego senior, me publice, occasione mei D. soceri, Pilcium et Lamium, ut falsos profatas nominatim damnasse, praesertim Lamium, et in tantum fugiendos, ut ne salutentur. Quapropter etiam meo consilio conclusum fuerat, ut supra in actis synodicis nominatim improbarentur. Sed hoc propositum meum, et synodi conclusio, occasione et casu quodam subitario dictatoris (D. Sturmii) per ipsos synodicos, ecclesiasticos et politicos, impeditum est, absentibus illo momento, haud scio qua de causa, M. Nicoiao, et M. Grawero. Ceterum, quia aderant quidam de Calvinismo suspecti, moniti sunt per me ante subscriptiones, publice omnibus audientibus, ne illi temere subscribant, posteaquam praetendant, se coactos esse ad subscriptionem, metu amittendorum officiorum: addidi etiam, operám me daturum, ut, si modo sint dociles tolerentur in ecclesiis tantisper, donec lucrifiant, et hanc de omnipraesentia doctrinam plenius cognoscant ac percipiant. Sed nihilominus subscripserunt etiam illi.