Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. II. Budapest 1903.

2. Somogyi Péter naplója. 1557—1558. (Stromp László.) Kétrészben. Elmondja Oláh Miklós esztergomi érsek alatt Pozsonyban, Nagyszombatban, Znióváralján átszenvedett fogságát és vallatását és majd meg kiszabadulását .

meum Adventare parrochum. Andreám nomine, una cum Casparo Faczan, judice in temporis eiusdem oppidi Sellye: qui jussus assedit. Hinc diligenter percunctatur officialis, num Michael presbyter Hadán adsit, incola similiter eiusdem oppidi Sellye, qui forte per id temporis vacans ab officio docendi domi suae conversabatur, occupatus circa frequentem horti culturam. Misso igitur Judice ad eum protinus comparuit: jussusque assedit proxime meo parrocho. Hic siquidem erat quantum ad Staturam habitus virilis roboris, justae proceritatis, Capitosus, abundans capillis hirsutis, bárba plixa, Regali persona, piacidus vultu ac sub paliidus facie, aeque verbosus ac disertus. Hic ab adulescentia usque semp (törlés) in transylvania versatus fűit in consortio doctissimorum virorum, in Religione purissima, inter homines tum pios tum vero civiles. Cum igitur ad aetatem virilem paulo propius accessisset, sacris ordinibus iniciatus est ac in ministrum ecclesiae publice subordinatus, ubique docuit, Baptizavit, Caeteraque sacramenta rite omnibus Administravit, sine sexus differencia. Alter vero Andreas nomine, homuncio brevissimae staturae, Bárba prolixa, exorcista ut perhiberetur contra Cacodaemones, verbosior quam doctior, vehementior quam fortior. Hic Anno 1555 in oppido Szerdahel In insula czallóköz apelláta, suas decantaverat primitias. Unde vocatus ad parrochiam De Sellye, in ministrum eligitur ecclesiae, in Spacio integri Anni. vel paulo plus, bene in Religionis negotio cursitabat. Verum tarnen tempore persecutionis Posonii, proh scelus, uterque eorum, quemadmodum jam passim decantatur, impijsime palinodiam recantavit. Hi nimirum magis timentes corporis temporalem quam animae perpetuam Captivitatem, magisque Amplectentur regnum Mundi labile quam Immortalem beatorum vitam, de quibus recte Illud : Ut redimas corpus, ferrum patieris et ignem, Utque animam serves

: vix tibi cura subest. Tertium Capitulum. Convocatis itaque nobis tribus intra Aedes Szentpáli in conspectum officialium, protinus literae Archiepi nobis obijciuntur Mandatoriae, sub pena capitali, Amissioneque omnium bonorum civium. Quibus perlectis mox exhorrescimus ad conspectum tarn duri ingratique dedicti, lingua vix faucibus hesitat, tybiae titubant, Cor vero instar folij trepidat. Officiales vero subinde firmissime Imperitant Judici, ut sine mora, jam jam