Toldy Ferenc (szerk.): Analecta monumentorum Hungariae historicorum literariorum maximum inedita.
VIII. Ladislai Vetési legatio Romana anno 1475
160 I/AD1SLAI VETÉSI imprimis Ilunnorum, qui plane ex oinni christiánorum coetu vastam impiae Turehorum gentis potentiam conatu omni nituutur infringere. Vetercs Romani, ncgociatoribus quibusdam extremae sortis lioiuinibus per eontcmptum violatis, cum potentissimis nationibus gravissima bclla pcrsaepc gesserunt. Legimus Corintlium, inclitam olim Aclniiac urbem, a Romanis prope fuisse excisain , quod eorum legati indignius istic essent appellati. Memoriae proditum est eosdem nulla aflectos contumelia, nulla provocates iniuria, ob socios tantum, opulentissimis regibus diffieillima bclla intulisse. Tu christianac reipublicae pater atque princeps , Pontifex Maxime , Vosque P. Cardinales ! vastiun liunc Macluuneticac gentis tyrannum, immo portentum ncfariiun inultum esse sinetis ? qui tot cliristianae ditionis florentissiina oppida , tot magnificas civitates, tot ditissimas provincias sit depopulatus ; qui saepius divino cultui mancipatorum hominum ingentcm turbam, omni prius aifcctam supplicio, crudclissime necarit ; qui non aetati, non gencii, non sexui unquani pcpcrcit; qui PcriBum ilium Atlicniensem novo ct inusitato cruciandi gencre snperavit? quodque iis cunctis mains est et formidabilius , qui post tot impia facinora, omncm aposlolicuni principatum subvcrtcrc nititur : nihil enini magis odit, nec vclicmentius pcrsequitur ipsa ccclcsiastica dignitatc, qua incolumi rcliquo cliristiano orbe potituriun sc diffidit: proptcrca in id unum toto nixu incumbit. Quid sibi voluissc credcndum est, Hcatissimo Pater, in oppugnationc eius Kpiri oppidi , cui vulgo Scutor nomcn italo idiomatc — ab illustribus vcrum scriptoribus Scodra nuncupatur, — vocom illam sacrilcgam : alala Maciimét, Maciimét! Roma Roma ! Non aliud profeeto, quam expugnato eo oppido luiiversa belli mole Italiam peterc, latinamquc ccclesiam ct apostolieum principatum, omni extincto clero, macbumeteae legi subiicere. 0 bone Deus! quantus erat per Italiam metus, cum Scodra obsidebatur ; qui rumores circumferebantur , quid trepidationis oninc hominum genus invaserat ! In hostem exercitum ducere, vel anna contra ferre parabat nemo ; dubiis et afflictis rebus subveniebat nemo ; Romanae dignitati qui praesidio ire vellet,ettc Pontificem Maximum, tuumque sacrum