É. Apor (ed.): Codex Cumanicus. Ed. by Géza Kuun with a Prolegomena to the Codex Cumanicus by Lajos Ligeti. (Budapest Oriental Reprints, Ser. B 1.)
CODEX CUMANICUS
363 Roge : dy roge «ova piscis» pag. 222. germ, der Rogen. Rorn ? róren (= rüern) francon «movere» ? Rozt : ha rozt «putret» pag. 231, germ, es rostét. Rostirte : ich rostirte «sputum edidi», «extussivi» pag. 136, germ, ràuspern, m. ae. riustern. Röypczte : ich röypczte «ructatus sum» pag. 136, germ. med. ae. rofzen, germ. ant. roffazzan. Ruder : eyn ruder «remus» p. 135. Rudere : ich rudere «remigo», perfectum ich rudirte «remigavi» pag. 1.35Rus «fuligo», germ. RuSS, m. ae. ruoz. S. Se. Sch.* Santkorn : eyn santkorn «granum pulveris» pag. 135. Scappin «objurgare verbis» pag. 10, frane. Schampetschempin,fiandr. schimpen, germ, schimpfen. Sceufel «pala», «ama» pag. 139, germ. Schaufel, m. ae. schùvel. Scmui(?) fortasse schouwete, vid. respondentem glossam cum. karadim Pag- 135Schade «damnum» pag. 234. Schàdel: eyn schàdel «cranium» pag. 230. Schafuel i. e. schaf-vel «pellis ovina» pag. 132. Scharf «acutus» pag. 133. Schate «umbra» pag. 137. Scheide : eyn scheide (i. e. eine Scheide) «vagina» pag. 138. Scheyde : ich scheyde «decortico» pag. 136, cf. germ. m. ae. scheide. Schede : en schede (i. e. eine schede) «campanula» pag. 234. Schemedk «ignominiosus» in hac dictione : (i)s ist schemedk «ignominiosum est» p. 229, germ, schàmenswert, m. ae. schemedch. Schcppe : ich scheppe «haurio» pag. 227, germ, schöpfe, saxon. scheppe. Schif «navis» in hac dictione : das schiflgetczu ru ( = das Schiff degt ZU Ruh) «navis anchora submissa constitit», «n. ad terram applicata est» pag. 223. Schilet «luscus est» pag. 224, germ. schielend, m. ae. schilhende. Schimpe : im schimpe «joco» pag. 138, germ. m. ae. schimpf, francon, schimp «jocus.» Schyt : is schyt (loco schytet) sich «se excutit» pag. 130, frane. - schutten, germ, schütten. Schone : ich schone «parco», perf. ich schonte, imp. schone pag. 132. Schor : ey schor «rutabulum» pag. 139, cf. vocabul. de anno 1420 ed. SCHRÖF.R (1859): emunctorium : schorisen i. e. Schiireisen. Schöre : icll schöre in hac dictione : ich schöre das vu yir «ignem struo», perf. ich schorte pag. 132, germ. m. ae. schliren, nunc schüren. Schreckinv (? de) «tripudians» pag. In codice, flandrico modo, saepe loco j : 2 scribitur, vide 2.