Somogyi Múzeumok Közleményei 5. (1982)

Laczkó András: Aranykoszorús drámaíró – Adalékok Földes Imre pályaképéhez.

152 LACZKÓ ANDRÁS so —; se eĉ priva ta teatro ne kuraĝas prezenti ĝin, tiam vane mi frapetos la pordon ce la ŝtata Teatro Nemzeti." Mi iris por konsilo al László Beöthy, kiu tiam ha vis nur unu teatron: Teatron Király. — Kion vi portas, Földes? Tiel li akceptis min. — Dramon — mi respondis. Li alridis min. — Kion mi komencu per dramo en Teatro Király? — Nenion. Vi tragelos ĝin. tio estas ĉio! — mi respondis. Mi tute ne pensis, ke vi povus ĝin akcepti kaj prezenti. Mi venis nur por konsilo. Diru al mi, kion komenci per tiu teatraĵo? Kaj mi lasis ĝin ĉe li. La teatraĵon "Soldatoj de la imperiestro". La sekvan tagon ni rekontiĝis en la "Hejmo". Li diris eĉ ne ununuran vorton, li nur kaptis min kaj portis en la Teatron Király kaj tie metis antaŭ min kontrakton. Post la subskribo de la kontrakto li diris: — Kie mi prezentos tiun ĉi teatraĵon, mi ne scias. Kun kiuj geaktoroj kaj kiam mi ĝin prezentos, tion mi same ne scias. Tarnen estas certe, ke mi prezentos ĝin! Kaj jen László Beöthy plenumas sian promeson, kaj tion li povas fari tre facile, car Teatron Magyar li transformis en draman teatron. Li varbis tiel talentan junan aktoran trupon, ke li povas jam kuraĝe konkurenci kun la aliaj du dramaj teatroj. . . . Pasis jam tri jaroj post kiam mi verkis la teatraĵon, Dio mia! Tiuj estis tute malsamaj tempoj ol la nunaj. Tiam ardo trakuris la landon. Fajriĝis mia plumo pro la ardo de la aero kaj inter larmoj mi verkis la ĉefajn scenojn de la dramo. Grandan turnon faris de tiam la rado de la mondó. La cirkonstancoj ŝanĝiĝis, sed la homoj ne. Ili fariĝis pli sinceraj. Ili demetis la leonofelon, car por ili estis tre varme, kiam ilia suno ekbrilis." Króm la sukcesa dramo ankaŭ la árkon de la kariero prezentas la studo, foje-foje elrigardante ankaŭ al la eksterlandaj sukcesoj.