Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

LIBER XXI íí. 727 pturus , an vera effent , quae de eorum igni­bus memorata acceperat. Dii fuperi! quid non illi egeruut , cum aduerfarium in Marris campo confilteutem , feque ad horrida certa­mina comparancem videruiit. Licuit praeter naturae ordinem intueri: qua ratione ignein naribus eifiauerint, et deuüifimo fumo late loca omnia repleuerint. Adhuc claufiroruiu repagulis tenebantur ; proculqiie ab utris­que , nondum unguento delibutus, Iafon conftitit , cum fe illi agi tare in circulum , ignem cum fumo copiofum vomere, veftes cum vehementia amburere, omnia foetore, ac incendiis replere. Haec ubi fieri ob­feruauit lafon, primum fe e confpe&u fub­ducere, tum unguento manus, et faciem, ve­ftes praeterea omnes adlpergere; tum in are­nam , locum certaminis patentem , defcendere, et magnis animis eornni feritati feie obiice­re. Vidiffes Taurorum minas ! vidiffes com­paratos ad confligendum animos; audiuiffes mugitus inauditos, et rugieutium leonum im­mania tonitrua, et denfum inter fumum ad­parentes igties, et corufcationes. Certe Ia­fon in media tempeftate fe conftitutum exi­ftimauerat. Tum Tauri ad clauftra accedere ferrea, et, diredis in Iafonem flammis, vim igniuin magnam exerere ; nunc recedere ab aduerfario, et furorem amiffum farcire: con­tra Iafon obiicere fefe forti animo; concita­re rabiem negligentium , et fumma ope, ne conquiefcere pöffent, adniti. Ita enim exi­ftimauerat: fi absque intermiífione urgeren­tur, fore, lit tanta eorum feritas una cum Z z 3 igni-

Next

/
Oldalképek
Tartalom