Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

7^8 ARGONAUTICO RUM ignium vehementia decoqui, tandemque, ubi fiammal íubfederint, et furorem amittere poffmt. Nec intentam ad omuia mentem Ipes fefellerat. Quippe illi, perpetua concitatione feííi, Lufim quietem circumfpicere ; retrahere fefe a porta, et pofitis in terram corporibus reliquum ignem fouere. Contra íaíbn nullám indulgere quietem ; faxa in quiefeeutes coniicere; poftremo voce valida , et clauftri c impagum vehementi idu fragorem non toleranium edeue, fefe iterum unguento illi— nere, et prouoeare aduerfarios. ilii iterum confurgere, iterum ad clauftra accedere, nouis igiubus abuti, nouoque illos modo, et noua virtute profundere. Po il;

v ubi feffi itéra n recefferunt, vaílaque ilia corpora humi abiece unt, lafon fe iterum unguento periinere, tum referare clauftra, poftremo magna audacia ad coininus decertandum accedere. At Tauri in fe defendendo iam négligentes quiefcebant. Hanc rem cum lafon intuitus eft, celeri impetu in proximum irruit

, prehenf>que cornu ad coniurgendum follicitat. Turn illi extremas in Heroem vires exerere ; fed cum nihil profice eut, abiedo furore, vidoris fe arbitrio permittere. In igneo hoc certamine lafon verfabatur, cum re iqui eius focii in Regis palatio congregari Alinum in quaeftionem adducere properabant. Intererat Concilio Medea, et nutrix Erythraea. Intererat et Mopfus

, quem Rex

, ubi de aduentu cognouerat

, acciri

, utque cum ceteris coiifideret, Argonautarum gratia,