Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
26 IO ARGONAUTICORUM fände Sacrificium facere, extis, atque Arae intentus populo orationem praeire, magna vocis, atque animi contentatione opem Diánáé expofcere. Nondum preces finieram, cum filius Cyron, quem unicum eo tempore bábui: Hern Pater, inquit, quam férus hic Aper in Fano. Vix proloqui haec pauca poterat, cum ita eft idus a fero, ut ceptum ab imo ventre vulnus crudeliter per tenerum pedus excurreret, tandemque in iugulo defineret. Lacerum corpus illico vita deftituit, pronusque ante aras concidit. Hoc filii fato exterritus cornua ceruorum corripio , atque ad Arae faftigium eludor. Ter conatus ille celerantem fequi , ter irrito conatu decidit , tandemque e teinplo euafit. Ego timore pene enedus ad usque obfcuram Vefperam in ara perftiti filium deplorans, neque tarnen Deam inuocare aufus, ne me praeientem inteliigeret. Poftremo fpem inter vitae, mortisqne fecuturae metum (nam nunc primum earn formidare ceperam ) relido ibi filii cadauere, e Fano excefli, et mille inter angores domum turbatus redii, Superi ! Nihil in Urbe praeter lamenta, et eiulatus ingentes. Deorum metus ubique, ubique pauor et defperatio. In mea pariter domo uxor filium , mater Erythraea nepotem deplorabat. Turbata apud Eurytionem omnia. Summus imminentium timor , horrorque, nec minus praefentiuin faftidium. Tota noX inter tumultus exada. Orto
