Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

Liber . I. 43 Orto foie vocatus veni in Regiam. Eury­tion de ftrage édita non tam quaerebat , ,quam anilem in modum querebatur, Sed ego par­ce, ad quaefita repoiiere , et longe diuerfas calamitatis cauffas commnifei: irafci Deos, et negledam Hecatomben vindicate pergere, pluraque alia his íimilia, ne facinus prodere­tur, dicere. Verum perada faepius centum boum facrificia nihil de feritate Apri ademe­rurçt. Saepe ille ad Urbem , circumque ea loca excurrere, canes madare irruentes cum venatoribus, eosque confumere; prociilcare fata omnia, atque in ipfam etiam Urbein, fi portae paterent, irrumpere , et faepe imme­ritam puerorum ftragem edere. Quae fola fuit cauifa, quod illo, quem vidiftis, muro feritacem illius^tantam , tamque importunam çonclufam voluerimus. Is labos magno Ma­riandiiiis ftetit. Multum ibi aeris, multum et iànguinis impenfum. Illud homines abfum­ferunt , hune fuae Aper audaciae impendit , atque immolauit. Interemtorum oifibus nunc etiam terra albet. Eos vero non alios exi­ftimetis, aduenae, quam iniquitatis meae vi­dimam, foedumque facrificium. Hanc Deorum poenam non usque eo juftam fuiffe , ut mifericors effe defineret , non aliunde magis patuit , quam quod in Cy­rouis locum, alium mihi filium fuperi con­cefferint, quem fingulari prorfus, nec antea a quoquam ufitato nomine ea gratia Hagio­dorum nominaueram, ut illum Sandorum me Coeli numinum benelicio accepiife gratus in­dica-

Next

/
Oldalképek
Tartalom