Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

Liber . I. 43 dum velata diuinitate Admeto feruiret, So­rori illain fuae fàbricari diguacum. Dei pro­fedo cuiuspiam induftria, et manibus perfe­dain, et labor admirandus , et temporis, quo iain ereda adparebat , breuitas clare indica­runt. E cornibus Ceruorum, quos Dea in iugis Cyuthi, aut Didaeis faltibus conlode­rat, iürrexilfe videbatur. Idolum Dianae, ex aere Corinthiaco fmüm, dici non poteft, quam cito célébré euaferit mira oracuiorum frequentia, et fide. Non Troia Palladio, non Apolline Delphi, non ipfa Lybia fuo Ham­mone celebrior. 0 Iafon! o Heroes! mirum fortaffe vi­debitur, ii dixero: Me Delubri illius Ponti­ficem fuiife. Aegre poftrema haec retulit, cum oculorum imber refolutus eü, et copio­fae in finum lacrimae deciderunt. Crebri funt praeterea gemitus coorti, qui vocem truncabant. Rubore , et fufpiriis pudorem falfus, non loqui amplius, non fpirare poffe videbatur. Mouit haec triftis fpecies tene­ros audientium animos. Iuuit complorare, iuuit varia fortunae ludibria ob ociuos con­ftituere, et rerum conueriiones admirari. Poil ubi dolori litatum videbatur, ita Iafon ad­fatus eil moeftum: Quis Te cafus, Eutele, hoc ornamento ípoliare, atque in hanc for­téin tarn acerbam, tamque indignam deiicere potuit ? Tantae calamitatis tuae audorem non íinam inuk 11 m viuere Luet fceleftiis ille tantae temeritatis poenas, atque e noftro iu­rore intelliget, quantum in Te deliquerit. B 2 Impi-

Next

/
Oldalképek
Tartalom