Halmágyi Pál szerk.: Lengyel katonai menekülttábor Magyarcsanádon. A tábor megnyitásának 60. évfordulóján rendezett megemlékezés dokumentumai. A Makói Múzeum Füzetei 99. (Makó, 2003)

Molnár Imre külügyi referens: Az ezeréves magyar-lengyel kapcsolatokról

vállalkozók, és Makó város és kistérsége üzletembereivel, vállalkozóival találkozva keresnék annak az útját, módját, hogy az Európai Uniós megszorításokat és kvótákat - amiket sajnos kénytelenek leszünk magunkra vállalni - hogyan tudjuk egymás között enyhíteni, hogyan tudjuk megkeresni azokat a lehetőséget, azokat az utakat, amelyek ezekben a szigorúan szabott kvótákban is a saját céljainknak, érdekeinknek megfelelőek. Csak egy példát mondok. Ahányszor Lengyelországból hivatalos vendégek érkeznek, mindig elcsodálkoznak azon, hogy Magyarországon a bort csak szőlőből készítik - többnyire! Megkérdezik a lengyelek, miből van ez a bor, hogy olyan finom!?... És a második kérdésük az, hogy mért nem lehet ezt náluk kapni? Én gyakran járok Lengyelországba, és ismerem a kitűnő sajtokat, tejtermékeket, amelyek ugyancsak hiányoznak a magyar piacról, és én is kérdezgetem sokszor, hogy ezeket a finom termékeket, élelmiszeripari termékeket mért nem lehet Magyarországon megvásárolni? Van tehát mit javítanunk kapcsolatainkban. Én ezért azt kívánom Makónak és térségének, hogy ne csak egy-egy ünnepi hétvégére legyenek a magyar-lengyel barátságnak és a stratégiai, partneri kapcsolatoknak a támaszpontjává, hanem hosszú távon is szolgálják e két nép barátságát, a két nép közös érdekét és közös jövőjét. Köszönöm, hogy meghallgattak. Referent d/s polskich w MSZ Molnár Imre O tysiącletnich kontaktach polsko - węgierskich Szanowny Panie Marszałku! Panie Ambasadorze! Panowie Radni! Panowie Burmistrzowie! Pani Burmistrz! Panie i Panowie, Drodzy Przyjaciele ! Przed tygodniem w Balatonboglár minister spraw zagranicznych Węgier Martonyi János tymi słowami rozpoczął swoją przemowę: "Z radością przyjechałem do Balatonboglár, stolicy przyjaźni polsko - węgierskiej." Przed chwilą staliśmy na głównym placu Makó i kiedy na maszt wciągano nasze narodowe flagi czułem, że teraz stolicą przyjaźnni polsko - węgierskiej jest Makó. Pragnę zapewnić pana burmistrza - przyłączając się do powitalnych słów - że uroczystości dzisiejsze są jednymi z najważniejszych uroczystości na Węgrzech, na Węgrzech zbliżających się do końca tego tysiąclecia. Wstąpienie w nowe tysiąclecie nie może się odbyć bez podsumowania naszego dorobku kulturalnego, naszych wartości, nie może się obyć bez konfrontacji z przeszłością i przeglądu tych wszystkich dóbr, jakie nasz naród stworzył w przeszłości. Szanowne Panie i Panowie! Do naszych dóbr narodowych możemy zaliczyć przyjaźń polsko - węgierską, która przetrwała tysiąc lat. Nieprzypadkowo w Ministerstwie Spraw Zagranicznych narodziła się myśl, aby przyszły rok, kiedy Węgry obchodzić będą 1000 lecie powstania państwa, nazwać milenijnym rokiem przyjaźni Polski i Węgier. Podsumowanie tysiąclecia, spojrzenie w przeszłość i tradycję nosi w sobie pewną dozę duchowości i intelektualizmu. Myślę, że jedna z tajemnic przyjaźni polsko ­węgierskiej ( wielu nazywa ją mistyczną ) zachowana jest właśnie w tych wartościach i dobrach duchowych i intelektualnych. Bez rozliczenia się z dokonań w 15

Next

/
Oldalképek
Tartalom