A Herman Ottó Múzeum Évkönyve 11. (1972)

KILIÁN István: Latin nyelvű komédia 1720-ból a miskolci levéltárban

240 KILIÁN ISTVÁN in faucibus, mox si ad herum rem detulero, non aedepol vivus hinc recedes, sed mortuus efferere.

d- d. recedunt famuli. Circ: O Coelum! O terra! O facinus indignissimum! Ad restim mea mihi res jam redijt planissime. Ibo, et arborem suspendio deligam, qvando ita funditus interij. Scena 4ta. Ephebi qvatvor. Cyprinus adhuc ignotus. 82 B Eph. 1: Qvalis oriente laetior Phoebo redit, Talis sodales, hic hero, et tóti dies Illuxit aulae. Noctis abstersum chaos: Et qvae fuere tristia, adventu növi Aulae inqvilini, cuncta depulsis eam 170 Nubibus, amoeno rursus aspectu beant. Eph. 2: lile redivivae Phosphorus lucis, Dijs Prognata suboles, grandé medicorum decus Aulae voluptas rebus hic inqvam, dedit Moestis in aula terminum; auspicijs novae Felicitatis omnium implevit sinus. Eph. 3: Liberiore pulso nunc terram pede, Qvando Stygis illud semen, Eudaemon, lues Tenerae juventae, fronté qvi toties minax Calidis ephebos lusibus, et hilares jocis 180 Valare vetuit, illa sylvestris fera Amittit aulae gratiam et solitos apud Herum favores. Eph. 4: perduint illum Dij, Patrijsqve pulsus erret extorris plagis.

a- a. Prodit Cyprinus. Cyprinus: Salvete fratres. Eph. 1: Rectius famulos tuos Here dixeris. Cypr: Ámor vos mihi fratres facit. Licelinus ille vester est herus, dein Supremus aulae Praeses Eudaemon. Eph. 2: Tace o here superbi Praesidis nomen

9

: magis Haud aliud ullum nomen auditum ferit. 190 Cypr: Qvid ita ? profare, num qvod admisit scelus ? Eph. 2: lile, ille morum censor immitis, cui Vix ulla morum est mica, natura ferox, Incultus, asper, saepe qvi miris sólet Lusum juventae per brevem ulcisci módis. Eph. 3: Qvin et ministros ille, non herus regit. Eph. 4: Herumqve tumido saepius vultu increpat. Cypr: Bene est juvabit hujus indicia mihi Fecisse sceleris: ocyus ut aula exulet, Qvi solus aulae jura moderandae sibi 200 Tumoré plenus arrogat. Moneo tamen,