A Herman Ottó Múzeum Évkönyve 10. (1971)

KILIÁN István: Latin nyelvű komédia a XVIII. század elejéről a Borsod megyei Levéltárban

426 KILIÁN ISTVÁN Memorque sortis vivát, haud laus e[st] levis, Artis ab honore ductus artif icis honor. Sal: Heu me! fugacis decora d[omi]natus mei. Quam res secundae n[on] habent unq[ua]m modum. Resummo fila, et artis indicia meae. 770 Mars: Nunc, fulminantem saepe qui vinci Jovem 125 A Stulte putaras arma pro bello indue: Ligneum accipit gladium His /te Mavortem/ /Gradivum/ praesidem te vindica /inditis dijs/ armorum deum 58 Taces, deumne poena, mortalem an probat? Etiamne sanctum vendicas Numen tibi. Depono /sceptrum/ gladium/' 9 glória haec alium manet. Merc: Sed age, deorum nectar epota ocyus. Quid ira superum po[ss]it, ex[em]plum dabis. Quid extimescis? n[on] deum timor probat. Cogitur bibére Sal: Pereo, morior, heu sola mors votum meum. 780 De testőr, execror, horreo, nego me Deum. Me stulta pietas fascino illexit pio. Juppiter: V[irtu] te agendum e[st]. Numen haud mori p[otes]t. Sal: Cur a[nim]am in ista luce detineam amplius, Morerque, nihil e[st]. Vulc: perfer impérium deum, Temet reserva, nulla moriendi e[st] via. Haec signa sunto. vivere aeternum his datur. Frons e[st] sigillis apta pro n[ost]ris tua Stringite superba, et insolens flatu nimis Sartoris a[nim]a spiritus ponat ,suos. 790 Sal: Pereo, morior, heu sola mors votum meum. Vulc: Nobilius al[i]q[ui]d genere terreno appetis; Signo hoc habebis n[ome]n et vultum dei. imprimit Salac: Mors misera, vita morte sed pejor mea e[st]. Desertus et destructus et cunctis egens, Heu quo labor, quo vota ceciderunt mea! Fulgore primo captus et fragili bono Fallacis aevi, quisquis attonitus stupes; Mendacis ex me summe f ortunae impetum. Haec meta rerum, mentis hoc tumidae lucrum. 800 Damnatus exul, sorte nee superum fruor. Nee inferorum laedere e[st] tantum deos. Religio divum laesa regnorum trahit secum ruinam : perstet in superos honor, Imperia stabunt; deme Numinibus fidem, Cultumque rerum, quidq[ui]d e[st] usq[ua]m ruet. 125 B Sed me pudor, luctusquue, perpetuus manet.

Next

/
Oldalképek
Tartalom