Szentpétery Imre: Az Árpád-házi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke. Regesta regum stirpis Arpadianae critico diplomatica. II. kötet. 1. Füzet 1255-1272. (Budapest, 1943.)

1268. f — Ponicz dobokai ispánnak különféle követségekben, így a tatároknál is, továbbá az ifjabb királynak szülei által való üldöztetése idején Feketehalom váránál az ellen­ség kikémlelése által, majd az Ernyei bán elleni, valamint a Henrik nádorral vívott alsószegi (!) csatában az ellenség megrohanása és megfutamítása által szerzett érde­meiért a Sceuke Miklóstól, Tamás fiától hűtlenség vétsége miatt elvett Vodna (Vadna, Borsod vm.) és Szent Ersebeth földeket és Arlo (Arló) borsodmegyei falut, vala­mint Dedesd (Dédes) borsodmegyei várat adja. Átírta V. István király 1271., melynek XVIII. századi egyszerű másolata az Orsz. Levéltárban, a gr. Teleki-cs. nagyzábláti (vágszabolcsi) ltr. van. Az eddig kiadatlan szöveg a következő' : Stephanus Dei gratia íunior rex Hungáriáé, dux Transylvanus, domi­nus Cumanorum omnibus Christi fidelibus praesentem paginam ínspec­turis salutem in omnium salvatore. Licet regia pietas manum munificam debeat porrigere universis, illos tamen, quorum experta probitas laudata est in prosperis et in adversis, principaliori debet prosequi munere et favore, ut aln eorum exemplis invitati ad fidelitatis opera multo fortius accendantur. Proinde ad umversorum notitiam tam praesentium quam futurorum volumus pervenire, quod attendentes fidelitates et servitiorum merita Ponicz comitis de Doboka dilecti et fidelis nostri, quae et quas a primaevis temporibus infantiae tunc in domo nostra iugiter famulando et in adversis negotiis regni nostri ac in legationibus extra regnum et ad Tartaros et ad diversa regna deferendis laudabiliter exhibuit et devote, et specialiter tempore persequutionis nostrae et misenae, quando videli­cet dura et crudelis persequutio parentum nostrorum nos sine culpa nostra despecta pietate extra terminos terrae nostrae voluit effugare cum effectu, fidelis baro noster Ponicz banus omnia bona sua postergans, domum, filios et filias manibus mortis propter nos dimittens, servos et ancillas ac possessiones suas universas derelinquens, nobis adhaesit, ser­vitiaque fidelitatis ad nostrum beneplacitum et mandatum exhibuit laude digna ; et cum castrum Feketehalom vulgo nuncupatum persequentium machinatione intrare coacti fuissemus et poene(!)spem in hominibus post Deum amisissemus, idem Ponicz comes ad persequutores nostros accedens voluntatem et intentionem scrutans et indagans eorumdem, manibus nostris eosdem tradidit condemnandos atque interimendos. Et cum ipsum castrum suis virtutibus mediantibus liberasset, exindeque tamquam de lacu mortis et miseriae exivissemus, et paulatim ad regnum nostrum accessissemus Domino permittente, in bello Ernyei bani, qui vitám nostram extinguere cupiebat, laudabiliter dimicavit, multos ex hostibus nostris interfecit. Ceterum in Also-szeg (!) in bello nostro gene­ráli, ubi Henricus tunc tempore palatínus cum omni potentia parentum nostrorum contra destructionem coronae nostrae insurgens nos voluit capere et mterficere cum effectu, Ponicz banus baro noster fidelis et dilec­tus coram oculis nostrae maiestatis, miles emeritus et electus, casus mortis non expavescens, more leonis rugientis, acceptis armis militaribus ante omnes alios circumstantes in medios hostes altero se immisit et hostium

Next

/
Oldalképek
Tartalom