Tasnádi Nagy Gyula: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VII. (1358. jan. 1.–1359. márcz. 31.) (Budapest, 1920.)
variatiojie reambulassent et metas antiquas secundum continentiam dicti privilegii utrisque partibus separantes invenissent, sed dum de quodam loco Tathsere vocato ulterius, prout dictum privilégium continebat, ad quandam arborem nyrfa transire voluissent, ipsam arborem et metas in nominato privilegio conscriptas fluvius Noguyz vocatus, prout vicini et commetanei in facie ipsius terre litigiose partibus concordantibus affirmassent, destruxisset, ibique duas novas metas post sese currentes penes villám Kukenzorn 1) a parte possessionis Wyuasar pari voluntate erexissent; que quidem mete, tani antique quam etiam de novo erecte, a parte possessionis Janók ipsi domine regine, a parte vero possessionis Eghazasmagyar nobilibus predictis separarent; ceteium partes inibi commisissent, ut transitus seu navigium per dictum fluvium Nogwyz dicte domine regine seu possidenti possessionem Janók, ex utraque parte perpetue pertinere deberet, prout ab antiquo pertinuisset ad villám memoratam, sic etiam, ut ad quanicunque partém per ipsum fluvium in portioné dictorum nobilium navis in navigando perveniret, exeundi haberet facultatem; ita tamen, quod infra tres annos naute ipsius navigii nobilibus prefatis et eorum familiaribus seu ad ipsos pertinentibus, sine solutione alicuius* pretii transitum seu navigium amministrare tenerentur; transactis vero ipsis tribus annis, iidem nobiles navigium seu transitum pro se ipsis et ad ipsos pertinentibus, et non aliis, in eorum portioné possessionaria faciencli haberent facultatem; ita etiam, quod dicta doniina regina ab alia parte fluvii, videlicet a parte Palazakuz, nullám haberet portionem ; sicque unicuique parti sua inra possessionaria partibus concordantibus statuissent et coimnisissent perpetuo tenere, possidere et habere. Quarum literarum exhibitionibus factis et perlectis continentiis eaiumdem, cum nos predictum Jakus iudicem, procuratorem ipsius domine nostre regine, ac ipsos Petrum, Mathiam et Johannem personaliter adherentes super eo, utrum ipsi premissam concordialem metarum erectionem et staígy ; az 1345-iki nádori itéletlevélben Kukenzorm ; az itéletlevélnek íöntebb itt közbeiktatott kivonatában Kukymzarm és Kvkynzarm.
