Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1389–1396. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/3.)

tionem Parisios Lutetiorum 16,440 tomos efficiebat,

1 dimidio minus interitum superasse. Interiit pars antiquissima : omnes tomi, numero 483, tempóra Bonifacii IX. praecedentes. Ex ipsius Bonifacii IX. bullarum tomis numero 199 hodie solummodo 101 supersunt.

2 In hos tomos apographa bullarum redigebantur, ante expeditionem illarum. Hinc est invenire quasdam bullarum, quae transversa linea obductae sunt, illa adjecta notula: ad mandatum Domini Papae non expeditas vei modificatas fuisse. Textum uniuscuiusque bullae annotationes, altéra manu scriptae, de confectione et taxa curiae solvenda, sequumtur. Bullae in classes divisae sunt. Sequentes classes occurrunt. De praebendis vacantibus De beneficiis vacantibus De praebendis et dignitatibus De beneficiis vacaturis De provisionibus Praelatorum De litteris dominorum Cardinalium De regularibus De exhibitis De diversis formis. Tomus nonnunquam integer pro una classe bullarum reservatus est; at passim idem tomus quatuor-quinque classes continet, foliis vacue relictis ab invicem, separatas. Quilibet tomus ut plurimum numeris Romanis, eiusdem aevi manu scriptis, insignitur. Charta satis firmaadhibita est. Foliorum altitudo 30, latitudo 24 centimetra habét. Ligatura est recentioris aevi. Tomi ut plurimum bene conservati sunt, pauci tantum discerpti. Fine huius operis exigente, bullas Hungáriám concernentes vulgamus, provincias nempe Strigoniensem et Colocensem archiepiscopales, quae prout per se intelligitur, in se continent episcopatus Transilvanum, Zagra1 Inventarium super receptione vulgavit Gachard pag. 21 et 133. 2 Re quidem vera 102 tomi Bonifacii IX. nomine signantur, at unus eorum (Anni IV Liber 129) bullas Eugenii IX. continet, et ex errore tantum inter tomos regestorum Bonifacii IX. relatus est. E converso minimé impossibile videtur, aliquando inter successorum suorum tomos Bonifacii IX. detectum iri.