Acta legationis cardinalis Gentilis. II. Gentilis bibornok magyarországi követségének okiratai. 1307–1311. (Budapest, 1885. Mon. Vat. Hun. I/2.)

curatorum, presentium in iudicio coram eo, supradictum terminum, ipsis procuratoribus dátum ad hodie, ad diem Mártis proxime futurum ex causa in eisdem finibus prorogavit. (Alia prorogatio ad idem.) Die Mártis, XX. dicti mensis, adhuc dictus dominus auditor de predictorum procuratorum utriusque partis voluntate unanimi, quia videbantur ad concordiam devenire, supradictum terminum ad proximum alium diem Mártis futurum in vesperis in eisdem finibus prorogavit. (Alia prorogatio ad idem.) Die Mártis, XXVII. dicti mensis Maii, item dictus dominus auditor ad predictorum procuratorum utriusque partis instantiam, predictum terminum ad diem Veneris proxime futurum in vesperis in eisdem finibus prorogavit. (Interlocutoria pro clericis. Die vero Veneris, penultimo dicti mensis, comparentibus dictis procuratoribus utriusque partis in iudicio coram dicto domino auditore, et petentibus super receptione tantum predictarum litterarum seu instrumenti facienda, vei non, de iure interlocutoriam ferri, idem dominus auditor, habita deliberatione sollempni, pronunciavit interloquendo, dictas litteras seu instrumentum fore admittendum et recipiendum in causa predicta, ipsumque, prout de iure erat, admisit et recepit. Et statim, adhuc in ipso iudicio, dictus magister Philippus substitutus, nomine quo supra, exhibuit et dedit in scriptis contra ipsum instrumentum et litteras exceptiones infrascriptas, quarum tenor talis est: (Exceptiones pro capitulo.) Coram Vobis, venerabili viro domino Philippo de Sardinea, auditore domini legati, Philippus de Cingulo, procurator substitutus capituli et ecclesie Transsilvane, dicit et protestatur in iudicio, quatenus cédulám scriptam et a tergo quodam sigillo rotundo de cera communi sigillatam, productam ultimo per procuratorem partis adverse, quod dicta cédula recipi et admitti non debet, cum partém adversam in aliquo non relevet eo, quod non est autentica, nec per autenticas personas concessa. Nam in ipsa cédula dicitur, quod Gobolinus et Nicolaus ac universitas Cibiniensis litteras provincialium ad predictum woyvodam miserunt, rogantes, ut presbyteris et plebanis et eorum procuratoribus aditum daret ad dominum legatum; et dicunt, quod ipse woyvada denegavit illud íacere. Nec constat de litteris illorum pro-