Jakab Elek: Oklevéltár Kolozsvár története első kötetéhez. I. (Buda, 1870.)

Dyonisio dapiferorum nostrorum, Stephano agazonum nostrorum magistris et magistro Nicolao Comite posoniensi et alys quam pluribus Comitatns Regni nostri teüentibus et bonores. x) XVI. b) 1316 1331—1336—1353—13(35. I. Lajos király megerősíti atyja által a kolozsváriaknak adott alapkiváltságlevelet. Odouicus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croaeie Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex, Princeps Sallernitanus et honoris montis Sancti Augeli Dominus, Omnibus X-sti fidelibus tam presen­tibus quam futuris noticiam presencium habituris, Salutem in omnium Sal­uatore, Regie Sublimitatis immensitas cuius est in subiectorum et populo­rum multitudine gloriari, sólet suorum Subditorum libertates a suis prede­cessoribus benigniter prestitas confirmare,ut numerus populorum eiusauge­atur fruencium certa lege; proinde ad uniuersorum noticiam Hamm serie volumus peruenire, Quod Comes Dauid Ciuis et Reymarns Nótárius Ciuitatis nostre de Kulusivar, suis et uniuersorum Ciuium ac Hospitum nostrorum, de eaclem Kuluswar, vice et nominibus ad nostre Serenitatis accedentes pre­senciam, Exhibuerunt nobis, quasdam literas Priuilegiales quondam excel­lentis et magnifici Principis, Domini Karoli olym Incliti Regis Hungarie Patris nostri karissimi beate recordacionis tercio et ultimo suo Sigiilo con­signatas conlirmantes literas Patentes eiusdem, que, Priuilegium ipsius Patris nostri, prioriét antiquiori suo Sigiilo consignatum, super libertatibus eorundem Ciuium et Hospitum nostrorum emanatum confirmatiue continebant, Tenoris infrascripti, Supplicantes nostro culmini, prece subiectiua ut ipsas Simul cum libertatibus eorum expressis in eisdem ratas Habendo acceptare ratificare et pro eisdem nostro dignaremur Priuilegio confirmare, Quarum Tenor talis est. [Kar olt is stb."') a többi úgy, mint a XVI. a) jegyű oklevélben.] ') Az I. Lajos király által 1353-n és 1365-n átirt és megerősített eredetiből] mely hártyára van írva és sárga s veres zsinoron függő pecséttel két ízben volt megerősítve; levéltári jegye Fasc. J. Nro 2. Lásd előzményét és megerősítési záradé­kát a következő Fasc. J. 2 szám és jegy alatt. Róbert Károly ezen kiváltságát némi­leg hibásan közölte mostani ágostai hitvall. Superintendens Teutsch Gy. úr az Archív für Sieb. Landeskunde 1846-k évi II. köt. 327-332 11. Én itt megigazítva adom. 2) Az L-nek hely van hagyva, hihetően azért, hogy később díszesen legyen beirva, de végkép elmaradt. Yajjon mai sok jegyzőkönyv-szerkesztőink nem ezektől a derék diplomairóktól sajátították el a megelőző végzések kelési olykor jegyzőkönyvi számának a j. könyv első megírásakor üresen hagyott helyekre bejegyzését ? En a királyi jegyző­ken kezdve , a községi jegyzőkig ily esetet a lefolyt századok alatt öt-hat százat láttam. A dolog be nem végzése, a könnyüszerü félbenhagyás, s egy idő után örökre elfelejtés gyöngesége — úgy látszik — nemzeti öröklött gyöngeségünk. 3) Elébb a volt szándékom , hogy Róbert Károly királynak 1316—1331—1336. évi újraalapitó-levelét I. Lajos király ez átíró és megerősítő leveléből kivéve kö­zöljem. Később meggondolkozva, a boznai pecsét-elveszésre vonatkozó följegyzésért, s amaz oklevélnek nagyobb hitelességeért annak is közlésére határoztam el m^gam Ezért van az egy oklevél két szám alatt.

Next

/
Oldalképek
Tartalom