Nagy Imre: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius VIII. (Budapest, 1891.)

sus meridiem ad lacum Kenderathou vocatum, unde transit rivulum et meando supra in dumibus quercuum sunt due mete terree, ab binc eundo superius ubi due vie magne in unum con­veniunt, sunt due mete terree, a quibus in eadem via meando venit ad duas metas terreas, de quibus currendo in eadem via venit ad caput rivuli Borathapatbaka nuncupati, ubi sunt tres mete terree, que distingunt eandem terram a terris villarum Sebefolwa et Scemete vocatarum, in quo transit inferius et eundo parumper sálit ipsum rivulum et cadit in viam publi­cam, in qua venit ad alium rivulum Bubnech nuncupatum, in cuius capite sunt due mete terree a quibus vergit inferius usque ad fiuvium Zwyna, et cadendo in predictam aquam Zwyne in eadem ascendit superius, ubi due aque Zwyna in unum concur­runt, que separant a terris seu possessionibus generacionis Abe et ibi terminatur. In cuius rei memóriám perpetuamque firmi­tatem presentes concessimus sigilli nostri duplicis munimine roborantes. Dátum per manus venerabilis patris Thome dei gracia episcopi Waciensis, aule nostre cancellarii, dilecti et fide­lis, anno domini Millesimo CC° octuagesimo secundo, regni autem nostri anno undecimo. Unde nostram maiestatem preci­bus humilimis affectuose postulavit, ut tenorem dicti privilegii ad maiorem geste rei certitudinem ratum habere et nostro dig­naremur privilegio confirmare. Nos itaque inclinati peticionibus eiusdem regia benignitate, attendentesque servicia, que nobis et corone regie idem magister Benedictus in Austria pugnando contra theutonicos cum sanguinis effusione exhibuit, quando civitatis famosissime suburbium scilicet Wyenensis castri feci­mus incendio concremari, nec non aliud fidele servicium inspi­cientes, quod cum magistro Demetrio idem magister Benedic­tus per nos in subsidium domini Alberti dei gracia nunc regis Bomanorum missi contra Odolphum quondam regem Romano­rum viriliter et potenter dimicarunt, ubi ipse magister Benedic­tus graviter fűit vulneratus, prefatum privilégium non rasum, non cancellatum, nec in aliqua parte sui viciatum, de verbo ad ver­bum presentibus insertum auctoritate presencium duximus con­firmandum, In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Stephani

Next

/
Oldalképek
Tartalom