Nagy Imre–Páur Iván–Ráth Károly–Véghely Dezső: Hazai okmánytár. Codex diplomaticus patrius II. (Győr, 1865.)
II. Lajos király előtt, Kajári Antal győri kanonok Ficsori Benedek által birt két okmány érdemében keresetet indit s azokat hiteles másolatban ki is nyeri. Buda, 1519. nov. 20. Nos Ludouícus dei gracia Rex Hungarie et Bohemie etc Memorie comendamus Tenore presencium signífícantes Quibus expedit Vniuersis Quod nobis ín presentibus Octauis festi beati Michaelis Archangeli proxime preterítí Vnacum Nonnnllís dominis prelatís et Baronibus Magistrisque prothonotarys et predicti Regni nostri Nobilibus Sedís scilicet nostre Judícíaríe íuratís coassessoríbus ín eadem Sede nostra Judícíaria constítutís et existentibus. honorabilis Magister Antonius de Kayar Canonícus et Nótárius ecclesie Jauriensis, personaliter in sua ac tocius capituli eiusdem ecclesie Jauriensis, personis cum procuratorys litteris eiusdem Capituli, iuxta contínenciam litterarum nostrarum Cítatoriarum, ipsam Citacíonein híc. Bude in festő beate Elizabeth vidue proxime preterito coram nostra personali presencia personaliter facie ad faciem factam fore denotancium, ín figura nostri íudícy eiusdem nostre personalís presencie comparendo, Contra Nobílem Benedíctum Fychor de Kyssyngh proposuit, Quomodo quedam bíne littere vne videlicet díuisíonales. Alié vero ímpígnoratícíe, Ambe predicti Capituli Jauriensis. ín pargameno patenter confecte et Sigillo eiusdem Capituli a tergo ímpressíue consígnate ín certa earum parte dictum Capitulum concernentes apud eundem Benedíctum Fychor haberentur, quas ipse nomine et ín persona dicti Capituli ab eodem Benedicto Fychor ín speeíe vellet rehabere iure admíttente Quo audito prefatus Benedictus Fychor personaliter ín eandem nostram personalem exurgendo presenciam respondít exaduerso. Quod lícet hoc verum sít quod prescrípte bíne littere díuisíonales videlicet et ímpígnoratícíe apud eum haberentur. Tamen ipse easdem exquo alias per Nobílem Johannem Ewrkeny dc Nagech causa tucíorís conseruacíonís manibus suis assígnate essent, eidem Magistro Antonío ct perconsequens predicto Capitulo Jauriensi ín speeíe extradarc non posset, sed earum paria ín transumpto litterarum nostrarum dicto Magistro Antonío nominibus qui-