Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 7. (Budae, 1842.)

in die Coronationis nostrae, Baronibus et vniuersis regni nostri Nobilibus , iuramentum praestitum, in­fallabiliter volumus obseruare. — Anno MCCLXX. V. kal. Octob. V. Codicem Dipl. — Formula iura­menti Decreto Ludouici I. adiecta ad Ludouicum II­dum videtur pertinere. 6) In consequenliam coronationis accessit axio­ma: Deigratia regis Ilungariae: certe Pro­to rex suscepta corona se Dei clementia regem Hun­garorum , item Pannoniae nuncupabat, tam in numis signatis quam etiam literis solennibus, quod pro­uinciarum aquisitarum nominibus subin auetum fuit: cfer Codicem Diplomaticum. 7) Ministerium Solii Aulicum Ecclesiasticum ac ciuile: „Regium solium ornat ordo Pontiticum. — Quartus decor regiminis est — fidelitas — Princi­pum, Baronum, Comitum etc. S. Steph. Decr I. cap. 3. 4. Solium regni fuit primitus, Geysa Duce, Stri­gonii; a S. Stephani tempore vsque Andream III. Albae regali; sub Carolo Roberto Visegradini; a Ludouico I. Budam translatum. cf. Codicem Dipl. II. Imperium. Potestas regum Hungariae, suscepta corona, extendit se: ad politica, Judiciaria, Aerarialia, mi­litaria, ac ius circa sacra. 1) Imperium Hungariae regum in nego­c i is pol i ti cis. a) Rex populum pi iscis moribus, et parentum iure, climati proprio et conuenienti gubernat: „Re­gale ornamentum scito esse maximum, sequi ante­cessores reges, et honestos imitari parentes. Qui enim antecessorum decreta spernit patrum, nec

Next

/
Oldalképek
Tartalom