Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 5. (Budae, 1834.)

tuluin Ecclcsiae Varadiensis orationes in Domino debitas et deuotas. Litteras Vestrae Sublimitatis nobis direclas, honore, quo decuit, recepimus in haec verba : L u d o u i c u s, Dei gratia rex Hun­gariae, Poloniae, Daimatiae etc. fidelibus suis, Capituio Ecclesiae Varadiensis salutem et gratiam. Dicit nobis ISicolaus, filius Michaelis de Banhaza, quod Iacobus, dictus Chenkus de Nogmihal, se­cundo die festi beatae Margarethae Virginis et Martjris, proxime praeteriti, noctu in silencio quosdam famulos et complices suos ad dictam possessionem suam Banhaza potentialiter transmit­tendo, viginti tres equas suas equatiaies, in qua­rum numero et medio equus suus emissarius lia­bebatur, in propria curia sua, ibidem habita, per sagitlarum emissiones interimi fecisset, ipsum solum interimi volendo; demum vero his non contentus idem Iacobus, die Dominica proxima ante festum beati lacobi Apostoli, similiter pro­xime elapsum, modo simili noctis in silentio, ad eandem possessionem suam Baanhaza, secundario destruendo quatuor curias Iobbagionum suorurn ab eadem, et in ipsis bona et res eiusdem ad valorem milie florenorum comburi et concremari fecisset, lile tamen inter eos pendente, sui iuris in praeiudicium et iacturam nimis grandem. Su­per quo fidelitati Vestrae firmissime edicimus, quatenus Vestrum mittatis hominem pro testimo­nio fide dignum, quo praesente Andras, filius Lorandi de Lorandhaza, vei Briccius, filius Ladi­slai de Voyan, aut Dominicus, filius Iohannis de Chaszar, siue Petrus, fiiius Iacobi de eadem, seu Laurentius, filius Stephani de Tyvys, sed siue Elias aut Laurentius deSenncyes, nec non Iohan-

Next

/
Oldalképek
Tartalom