Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 4. (Budae, 1834.)

in Dietam Ilungaricalem ]iro fcslo Natiuitatis San­ctae Mariae in locis consuctis lenejulam, videlicet Sramouicz et noua viila, super diOerentia terra­rum R.ussiae et Valacliiae per communes re­gnorum Barones dedicenda videlicet — — trans­misit. Qui cum tempestiue in nouam Sandecz ad­uenissent, et Hungarorum ibi operirentur aduen­tum; Mathias Ilungariae Rex iitteras Casimiro, regi Poloniae, ac iilis misit; significans se Tur­corum beilo impeditum; dietam aliam pro festo Sancti Martini constituisse; quam Casimirus Polo­niae rex, faslidiuit suscipere." Lib. XIII. col.555. Ita Poloni decisionem itiris superuacaneis tractati­bus subterfugerant. 56. Rebus per Wiadislai II. A. 1490 suc­cessionem inter regna Hungariae ac Poloniae ma­gis implicitis, mediantibus duntaxat pacis tracla­tibus sunt iura sacrae Coronae sustentata. De iis quidem Rex Wiadisiaus initio statim regiminis, conciliata ad Cassouiam cum fratre suo Alberto pace, cautum esse voluit; teste Nicolao Istvanfi Ilistor. iib. I. p. 9. edit. Colon. 1724. Prospexit conuentione iterata Anno 1499 a Proceribus his verbis confirmata: „Exstirpantes et perpctuo abo­lentes inter ipsas Maiestates et regna eorum omnern discordiarum et iniuriarum maleriam." Anno de­nique 1507 expressius: „Quam primumper vtrum­que regnum noslrum eligantur more alias con­sueto, ad loca alias consueta, certi probi homi­nes, qui huiusmodi differentias videant, et solnm Deurti prae oculis habeant; sub firmissimo iura­mento iustitiam inter parles faciant; quemadmo­dum antiquitus semper obseruatum, et adhuc tem­pore Serenissimorum Mathiae et Casimiri

Next

/
Oldalképek
Tartalom