Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 4. (Budae, 1834.)

(Vngri) in Halitziam, vrbes et monumenta susceperunt defendenda ; quia cum ipsis fuerat iuuenis Princeps Daniel Romanouitsius. Principis munimenta adorti, postquam contra defensores nihil profecissent, vrbibus igne vastatis, incolisque in captiuitatem abductis, redierunt." Ita testimonium Niconis Ann. Russ. 1. II. ad verbum versum. Hic nomine Lachoworum, qui Danieli periclitanli opem attulerant Vngros seu Hungaros, non Polonos intelligendos, Danielemque in Andreae regis clientelam concessisse; tum id docet, quod de suppetiis Danieli lalis Scriptores Poloni neutiquam glorientur; — qui potuissent etiam ferre hostis sui iurati haeredi?! — cum etiain Diplomatum auctoritas: queis Andreas II. ab anno 1206 titulum regis vLi Galiciae, ita Lodomeriae quoque suis inseruit insignibus. Ita lilteris, quibus ob munus coronationis Ecclesiae Strigon. annuas 200 argenti marcas addixit: „In N. S. Trin. et indiuiduae Vnitatis. Andreas, D. gr. Ilung. Dalm. Croat. Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriaeque Rex." Item aliis, queis llospibus regni de Karako etc. in Transiluania libertates fuit impertitus: „Andreas, D. gr. Hung. Dahn. Croat. Ramae, Seruiae

? Galliciae, LodonieriaequeRex in perpetuum." V. Cod. Dipl. tom. III. vol. I. p. 31— 3. 16. Dissensionum procellae, quibus Ftussia rubra Georgio Wladimiriae, Iaroslao Pereslauiae tyrannidem arripientibus, pulsabatur, llegni Hungariae in Galliciam et Lodomcriam iura fecerant euidentiora. GaJlicienses enim, coniunctis sibi Lodomeriae, reliquisque llussiae j>oj)uJis, crudelitateni gcntis suae Ducum pertoesi, clementioris-